Αν ζούσε ο Μεταξάς....

"... Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Ο Μεταξάς ήταν πολύ τυχερός διότι συνέδεσε το όνομά του με το “Οχι”, συνέδεσε το όνομά του με τη νίκη και πέθανε σε μια κορύφωση νίκης. Στην Τρίπολη, πρέπει να σου πω ότι έγιναν μνημόσυνα σε διάφορες εκκλησίες. Κι εμείς πήγαμε σε μια εκκλησία, όχι στη μητρόπολη, σε μια άλλη, πιο μικρή. Την ώρα λοιπόν του μνημοσύνου, ο κόσμος έκλαιγε τόσο γοερά, ώστε από τη μία εκκλησία στην άλλη άκουγες τα κλάματα. Εκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά. Τόσο τυχερός ήταν δηλαδή, έτυχε η κατάλληλη στιγμή να πει το “Οχι” και μετά να πεθάνει... Και πίσω από το “Οχι” αυτό, δείχνει ότι ήταν ίσως ο μοναδικός πολιτικός στην Ευρώπη που δεν πίστευε στη νίκη του Χίτλερ. Πίστευε δηλαδή ότι θα νικήσουν οι Εγγλέζοι, κάτι που εκείνη τη στιγμή έμοιαζε παράλογο. Και, βεβαίως, ταίριαζε πολύ και με τη νοοτροπία του θρόνου, που ήταν αγγλόφιλος...». Μίκης Θεοδωράκης

"....Και θα πω και κάτι ακόμα: Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα. Ημουν από εκείνους που με τίποτα δεν τον ήθελα, αλλά παρευρέθηκα. Και παρευρέθηκε πολύς τέτοιος κόσμος...». Γρηγόρης Φαράκος τέως Γ.Γ. του ΚΚΕ.


Η αντιπαράθεση των δύο εποχών, των δύο Ελλάδων, δίνει το μέγεθος της επιτυχίας του καθεστώτος Μεταξά.

Ας κοιτάξουμε την οργάνωση της πολιτείας σήμερα. Σύγχυση, αποπροσανατολισμός, χαμηλό έως ανύπαρκτο φρόνημα, αλλά προ πάντων κράτος πλαδαρό, γραφειοκρατικό κι ανταγωνιστικό των πολιτών.

Η οικονομία σε κατάσταση πτώχευσης, με φοροδιαφυγές, λαθραία εξαγωγή συναλλάγματος, αναξιοποίητους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, σκάνδαλα πρώτου μεγέθους με πρωταγωνιστές πολιτικούς και ρασοφόρους.
Η κοινωνία σε κατάσταση αποσύνθεσης, ναρκωτικά, πορνεία, βία, ορδές λαθρομεταναστατών, που τινάζουν τον δείκτη της εγκληματικότητας στα ύψη κι έχουν μετατρέψει σε άβατο εγκληματιών την πρωτεύουσα της Ελλάδας, αλλά και πολλές άλλες περιοχές.

Η Μέση Παιδεία παράγει αγράμματους, πλαδαρούς, ωχαδελφιστές νέους, χωρίς ιδανικά, με μοναδικό όνειρο μια θέση ομήρου στο Δημόσιο κι τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, επιστήμονες που προστίθενται στις στρατιές των ανέργων! Φυσικά λόγω του Πανεπιστημιακού ασύλου διατηρούν και αναπαράγουν τους γνωστούς - αγνώστους κουλτουροπροοδευτικάριους, κουκουλοφόρους, που καίνε, ληστεύουν και παριστάνουν τους "Ρομπέν των φτωχών".

Η εργασία, που η εξασφάλισή της στον κάθε Έλληνα πολίτη, που θέλει να εργασθεί, είναι υποχρέωση του κράτους, έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης του υπερσυνδικαλισμού, που οδήγησε στην μεγάλη αύξηση της ανεργίας και καλλιέργησε το μίσος μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας και την μετεγκατάσταση επιχειρήσεων σε χώρες με φθηνά εργατικά χέρια.

Η εκκλησία είναι πλέον σε κατάσταση αποσύνθεσης! Οι μεγαλοσχήμονες ρασοφόροι φανερώνουν το πραγματικό τους πρόσωπο, δηλαδή ληστεύουν στην κυριολεξία τον λαό με την ανοχή και την υποστήριξη του κράτους.

Και τέλος βλέπει κανείς την πολιτική σήψη, την διαφθορά και τα σκάνδαλα, αναλογίζεται το 1940, την απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 και τον πιάνει ίλιγγος!

Αν όμως ζούσε ο Μεταξάς..........