Η οργάνωση της ΕΟΚΑ - Η Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ (ΑΝΕ) και η συμμετοχή των Γυναικών στον αγώνα

Α  Φ  Ι  Ε  Ρ  Ω  Μ  Α     Τ  Ι  Μ  Η  Σ    Κ  Α  Ι    Μ  Ν  Η  Μ  Η  Σ     Σ  Τ  Η  Ν     Ε.  Ο.  Κ.  Α.

 

Ο εξευτελισμός της λογικής των αριθμών.

Η Κύπρος διαιρέθηκε σε δώδεκα Τομείς. Επί κεφαλής του κάθε Τομέα ήταν ο Τομεάρχης, ο οποίος έπαιρνε απ’ ευθείας εντολές από τον Αρχηγό. Την δομή των Τομέων σε γενικές γραμμές, καθόριζε ο Αρχηγός Διγενής. Υπήρχαν όμως και διαφοροποιήσεις τις οποίες επέτρεπε ή επέβαλλε η ιδιαιτερότητα του Τομέα. Επί κεφαλής όλων των ομάδων και υπηρεσιών ενός τόπου ήταν ο Γενικός Υπεύθυνος. Κάτω από τον Γενικό Υπεύθυνο, οι Συντονιστές των ομαδαρχών κατά κλάδο υπηρεσίας. Όλες οι ομάδες και υπηρεσίες υπάγονταν σε τρείς βασικούς κλάδους:

Την ΕΟΚΑ, την ΠΕΚΑ και την ΑΝΕ.

Στην ΕΟΚΑ ανήκαν οι μάχιμες ομάδες. Στην ΠΕΚΑ (Πολιτική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα), οι ομάδες των οποίων το έργο ήταν η πολιτική καθοδήγηση του Λαού, για να στηρίζει συνειδητά το έργο της ΕΟΚΑ. Στην ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ), δρούσαν οι διάφορες Νεολαίες, των οποίων έργο ήταν η υποβοήθηση των μάχιμων ομάδων και των ομάδων ΠΕΚΑ, η αναπλήρωση δημιουργουμένων κενών, η συμπλήρωση νέων θέσεων στις μάχιμες ομάδες και η τόνωση κι η εξύψωση του Εθνικού και αγωνιστικού φρονήματος του Λαού.

Θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι οι τρείς βασικοί κλάδοι ΕΟΚΑ, ΠΕΚΑ, ΑΝΕ, αποτελούσαν τρεις τομείς της μίας και ενιαίας Οργάνωσης του Κυπριακού Λαού, της ΕΟΚΑ. Στη συνείδηση του Λαού θρονιάστηκε το τρίπτυχο ΕΟΚΑ – ΠΕΚΑ – ΑΝΕ – καμάρι, δύναμη κι ελπίδα της Επανάστασης.

Στην ΕΟΚΑ υπαγόντουσαν ειδικώτερα οι ακόλουθες ομάδες και υπηρεσίες:

1. Ο.Κ.Τ. (Ομάδες Κρούσεως Τυφεκιοφόρων).

2. Ο.Χ. (Ομάδες Χειροβομβιστών).

3. Ο.Κ. (Ομάδες Κανονιοβολητών).

4. Ο.Ν. (Ομάδες Ναρκοθετών).

5. Ο.Σ. (Ομάδες Σαμποτέρ).

6. Ο.ΕΚ. (Ομάδες Εκτελεστικού).

7. Ο.Ε. (Ομάδες Εθνοφρουράς).

8. Ο.Α. (Ομάδες Αυτοαμύνης).

9. Υ.Δ.Ο. (Υπηρεσία Διαφυλάξεως Οπλισμού).

10. Υ.Α.Π. (Υπηρεσία Ανιχνεύσεως και Πληροφοριών).

11. Υ.Α.Κ.Α. (Υπηρεσία Αντιμετωπίσεως Κομμουνιστικής Αντιδράσεως).

12. Σύνδεσμοι Αλληλογραφίας / Τροφοδότες.

13. Κουμπάροι (αυτοί που φιλοξενούσαν στο σπίτι τους καταζητούμενους αγωνιστές).

14. Συνεργεία συντήρησης οπλισμού.

15. Συνεργεία κατασκευής όπλων.

16. Συνεργεία κατασκευής κανονακίων και χειροβομβίδων.

17. Συνεργεία αναγόμωσης καλύκων σφαιρών.

18. Συνεργεία συντήρησης γραφομηχανών / πολυγράφων.

19. Ανταποκριτές.

Στην ΠΕΚΑ ανήκαν οι ομάδες και οι υπηρεσίες που έργο τους είχαν να στηρίξουν στην συνείδηση του Λαού τον Αγώνα της ΕΟΚΑ. Πιό συγκεκριμένα:

1. Ο.Δ.Α. (Ομάδες Διαφωτίσεως Ανδρών).

2. Ο.Δ.Γ. (Ομάδες Διαφωτίσεως Γυναικών).

3. Ε.Α.Ε.Μ. (Ενιαίο Αρραγές Εθνικό Μέτωπο).

4. Δ.Ε. (Διαιτητικές Επιτροπές).

5. Ε.Δ.Ε.Α.Π. (Εθνικές Διαχειριστικές Επιτροπές Αντιμετωπίσεως Προβλημάτων των Κοινοτήτων).

Με την απόφαση της ΕΟΚΑ να κηρύξει Παθητική Αντίσταση του λαού ενάντια στον δυνάστη, γεννήθηκε η ανάγκη εξασφάλισης καθολικής συμμετοχής του Λαού σ’ αυτή τη φάση του Αγώνα. Γι’ αυτό δημιουργήθηκε ένας ενιαίος φορέας όλων των οργανομένων συνόλων κάθε χωριού, κωμόπολης και πόλης. Αυτός ο φορέας, το Ε.Α.Ε.Μ, ανάλαβε την υλοποίηση των αποφάσεων της Οργάνωσης σχετικά με την Παθητική Αντίσταση.

Οι Δ.Ε. και οι Ε.Δ.Ε.Α.Π. είναι δημιουργήματα του Ε.Α.Ε.Μ. για εκπλήρωση της αποστολής του. Οι Διαιτητικές Επιτροπές αντικατάστησαν τα Δικαστήρια και οι Ε.Δ.Ε.Α.Π. τις διορισμένες Κοινοτικές Αρχές (οι οποίες φυσικά υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους προς τις Αρχές Κατοχής.

Η Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ (ΑΝΕ) και η συμμετοχή των Γυναικών στον αγώνα.

Η ΑΝΕ ήταν η δεξαμενή από την οποία οι μάχιμες ομάδες αντλούσαν βοήθεια και μέλη, ο δε λαός ενθουσιασμό και δύναμη. Οι ομάδες της ΑΝΕ ήταν οι ακόλουθες:

1. ΑΝΕ Νέων

2. ΑΝΕ Νεανίδων

3. ΑΝΕ Σχολών (Μαθητών  / Μαθητριών Μέσης Παιδείας).

4. Ακριτόπουλα (Μαθητές / Μαθήτριες των τριών τελευταίων τάξεων του Δημοτικού).

5. Συνθηματογράφοι.

6. Εκφωνητές (Του αθάνατου Χωνιού).

7. Διανομείς Φυλλαδίων.

Με τέτοια εσωτερική διάρθρωση και με την φλόγα της πίστης στην ΕΝΩΣΗ, δεν ήταν δυνατόν παρά η Επανάσταση του Κυπριακού Λαού να καταγράψει στις σελίδες της Εθνικής μας Ιστορίας, πράξεις που θα παραμείνουν αιώνιο παράδειγμα για μίμηση. [Εφημερίδα Νέα Θέσις]