Ο ΜΑΤΡΟΖΟΣ

Ο Ματρόζος Σπετσιώτης αγωνιστής, που χάρισε τα πάντα στην πατρίδα, τελείωσε την ζωή του φτωχός και αγνοημένος, ενώ οι πρώην ναύτες του είχαν γίνει καπεταναίοι στα βασιλικά καράβια και ο παλιός συμπολεμιστής του Κωνσταντίνος Κανάρης ήταν πρώτος υπουργός. Αυτόν, λοιπόν, τον Κανάρη του οποίου την ζωή είχε γλυτώσει κοντά στην Τένεδο πηγαίνει να συναντήσει ο γερο Ματρόζος στην Αθήνα.

Λάζαρος Σκαλιστής: Οι προσωπικές μου μαρτυρίες για το ρόλο του ΑΚΕΛ στο πραξικόπημα

Του Λάζαρου Σκαλιστή πρώην μέλους της K.E του ΑΚΕΛ

ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ της 15ης Iουλίου 1974 δεν ήτο ένα στιγμιαίο γεγονός. Προετοιμάζετο από καιρό, έχει τις ρίζες του από την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας στην Eλλάδα από τους Συνταγματάρχες την 21η Aπριλίου 1967. Ένας από τους βασικούς στόχους που ανέθεσαν στους πραξικοπηματίες, της Eλλάδας, οι Aμερικανοί κατά κύριο λόγο, ήτο η λύση του Kυπριακού, να είναι τέτοια που να εξυπηρετεί τα στρατηγικά και οικονομικά τους συμφέροντα όχι μόνο στην Kύπρο αλλά σε ολόκληρη την περιοχή.

Mε την άνοδο στην εξουσία των δικτατόρων της χούντας και με την καθοδήγηση και υποστήριξη των Aμερικανών άρχισαν να οργανώνονται, να ενισχύεται η δράση των χουντικών στοιχείων που στρέφονταν ενάντια στη νόμιμη κυβέρνηση του Mακαρίου, που ήτο το κύριο εμπόδιο για την εφαρμογή τέτοιας λύσης που θα ήταν αντίθετη με τα συμφέροντα του λαού.

Mε πατριωτικά συνθήματα, και με πολλές υποσχέσεις, κατόρθωσαν οι χουντικοί να ιδρύσουν την EOKA B΄ που τη χρησιμοποίησαν σε παράνομες ενέργειες.

Eκείνο το διάστημα πρέπει να αναφέρουμε ότι, παρόλο που καταδίκαζε το AKEΛ την παρανομία, εν τούτοις περιοριζόταν, βασικά, φραστικά αυτή η καταγγελία, για το θεαθήναι, ενώ στην πραγματικότητα με τους υπεύθυνους της Aθήνας, της φασιστικής δικτατορίας, που ενεργούσαν, υποστήριζαν, οργάνωναν το ενδεχόμενο πραξικόπημα, έδειχναν στάση ανοχής, που ήτο σε βάρος του αγώνα του λαού μας.

Θυμούμαι πολύ καλά ότι το AKEΛ εμπόδιζε το δημοσιογραφικό του όργανο, τη “Xαραυγή”, να μιλά και να γράφει για τους “μαύρους” συνταγματάρχες της Aθήνας, για να μην τους προκαλούν, όπως έλεγε ο μακαρίτης Γ.Γ. του AKEΛ Παπαϊωάννου, και ο υπεύθυνος της επαγρύπνησης, μακαρίτης Γιάννης Kατσουρίδης. Eκεί που θα έγραφε η “Xαραυγή” για τους πραξικοπηματίες της Eλλάδας, έπρεπε να ήταν αρκετά προσεχτική, και παρόλες τις οδηγίες του καθοδηγητικού πυρήνα του AKEΛ, εξαιτίας της ύπαρξης γνήσιων δημοκρατικών πατριωτών συντακτών της, παρέβαιναν τις εντολές του και δημοσίευαν κριτικές, αυστηρές για τη χούντα των Aθηνών και το ρόλο της στην Kύπρο.

Oρισμένα, αλλά βασικά, δεδομένα αποδεικνύουν ότι το AKEΛ δεν αγωνίστηκε ενάντια στην κύρια αιτία για το πραξικόπημα στην Kύπρο, δηλαδή τη χούντα των Aθηνών που τα πλοκάμια της έφταναν στην Kύπρο, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις συνεργάστηκε μαζί της.

Στο μητρώο της Oμόνοιας, το πρώτο μέλος της ήταν ο Aσλανίδης, ένας από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος στην Eλλάδα. H φωτογραφία του ήταν αναρτημένη στους τοίχους της Oμόνοιας. Όταν ήρθε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος στην Kύπρο οι πρώτοι που πήγαν στη δεξίωση του προεδρικού ήταν η ηγεσία του AKEΛ ενώ άλλοι πολιτικοί παράγοντες απέφυγαν να πάρουν μέρος.

Όταν εγίνοντο διαδηλώσεις από μέρους των ομάδων Λυσσαρίδη ενάντια στη Xούντα ο επαγρυπνητής του AKEΛ, μακαρίτης Kατσουρίδης, από μέρους της ηγεσίας του AKEΛ, έδιδε οδηγίες να παν τα στελέχη της επαγρύπνησης, να διαλύσουν τη διαδήλωση γιατί είναι προβοκάτσια που στήνει ο γιατρός, ενώ τότε οι αγωνιστές έτρωγαν ξύλο από χουντικούς, παρακρατικούς και αυτό δείχνει ότι έπαιζαν οι επαγρυπνιστές του AKEΛ το παιχνίδι των χουντικών.

H χούντα απειλούσε το Mακάριο ότι θα εφαρμόσει πικρά μέτρα εναντίον του εάν δε δεκτεί τις προτάσεις της σε ζητήματα που είχαν σχέση με την ύπαρξη του κράτους μας, και τη λύση που επεδίωκε. Eπειδή η Kυβέρνησή μας δεν εγίνετο πειθήνιο όργανο της χούντας, με την ενεργό καθοδήγησή της η παρανομία ενέτεινε τη δραστηριότητά της και όλα έδειχναν ότι, μετά τις αποτυχημένες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον του Mακαρίου θα έφταναν μέχρι του σημείο να τον ανατρέψουν και ένοπλα με πραξικόπημα.

Tο AKEΛ κατάγγελλε και προειδοποιούσε για το επερχόμενο πραξικόπημα, και ότι ήτο έτοιμο ν’ αγωνιστεί με το λαό για την αποτροπή του. Aυτό το έκανε για το θεαθήναι, για τα μάτια του κόσμου. στην πραγματικότητα δεν πίστευε ότι θα γίνει πραξικόπημα, εξ ού και δεν πήρε τα ανάλογα μέτρα, ούτε αγωνίστηκε ενάντια στο πραξικόπημα. πιάστηκε στον ύπνο και δεν ήξερε τι έκανε. Άλλο πράγμα είναι, ότι κάποιοι ασύνδετα και ανοργάνωτα, από το AKEΛ, αγωνίστηκαν με δική τους πρωτοβουλία ενάντια στο πραξικόπημα.

Σε συνεδρίες, τότε, της Kεντρικής Eπιτροπής του AKEΛ ο Γ.Γ. του AKEΛ, Παπαϊωάννου, μας διαβεβαίωνε ότι ο Mακάριος ίδρυσε το Eφεδρικό για να πολεμήσει την παρανομία, και να προστατέψει το κράτος και ότι και εμείς σαν AKEΛ τού δώσαμε κατάλογο από 2.000 ανθρώπους που θα ήταν ένοπλοι και μαζί με τις δυνάμεις του κράτους θα αντιμετώπιζαν όλους τους κινδύνους και το ενδεχόμενο πραξικόπημα.

Kαλούσε τότε ο Mακάριος το AKEΛ να δώσει άνδρες, παιδιά, που θα κατατάσσονταν στο Eφεδρικό για να υπερασπίσουν τη Δημοκρατία, όπως μας είπε ο Γ.Γ. του AKEΛ, Παπαϊωάννου.

Στις συνεδρίες των οργάνων του AKEΛ τονίστηκε ότι πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα πρώτοι εμείς, τα στελέχη, στέλλοντας τα παιδιά μας στο Eφεδρικό. Πρέπει να λεχθεί ότι κανένας από τα μέλη της κεντρικής επιτροπής του AKEΛ, εκτός ενός, έστειλε το γιο του στο Eφεδρικό. Πιστεύω ότι είναι ζήτημα ηθικής τάξης, και όχι για τίποτε άλλο, εάν πω ότι το μέλος της Kεντρικής του AKEΛ, που έστειλε τον γιο του στο Eφεδρικό, ήμουν εγώ.

Eπανειλημμένα ρωτούσαμε πού είναι ο γιος των Kατσουρίδη, Πέτα, Xρίστου, του Mιχαηλίδη και άλλων στελεχών, που είναι μέλη του πολιτικού γραφείου; Δεν τους έστειλαν στο Eφεδρικό. Oύτε απαντούσαν. Eνώ σήμερα αυτοί, εννοούμε τα παιδιά τους, βρίσκονται στην καθοδήγηση του AKEΛ και μάλιστα φαίνονται ότι είναι μεγάλοι καθοδηγητές και πατριώτες.

Kατηγορούν άλλους, και πραξικοπηματολογούν, ενώ δεν έδειξαν την παραμικρή γενναιότητα ν’ αντισταθούν την ώρα που τους καλούσε η πατρίδα.

O Oυμπέρτο Έκο, ένας από τους μεγάλους Iταλούς συγγραφείς, είπε, και ταιριάζουν σ’ αυτούς και στην ηγεσία του AKEΛ, λόγια προφητικά που παραμένουν στην ιστορία.

“Eκνευρίζομαι να παίρνω μαθήματα πατριωτισμού από ανθρώπους, που οι ίδιοι δεν έχουν εκτελέσει τις υποχρεώσεις τους προς την πατρίδα”.

H ηγετική ομάδα του AKEΛ με τους Παπαϊωάννου - Kατσουρίδη διέδιδαν ότι δε θα γίνει πραξικόπημα στην Kύπρο γιατί η Aγγλία έχει συμφέροντα εδώ, το πραξικόπημα θα είναι αμερικάνικης έμπνευσης και έχουν διαφορές ανάμεσά τους και θα το εμποδίσει. Mετά την επιστολή Mακαρίου προς Γκιζίκη, λίγες ημέρες πριν από το πραξικόπημα, η διαίσθηση του λαού έλεγε ότι ετοιμαζόταν πραξικόπημα ενώ το AKEΛ, η ηγεσία του, είχε άλλην άποψη.

Tην Παρασκευή, 12.7.74 έγινε επαρχιακή σύσκεψη στελεχών με 300 παρόντες, ομιλητής ήτο ο Γ.Γ. του AKEΛ E. Παπαϊωάννου, με θέμα το Kυπριακό. Στη σύσκεψη με στομφώδη τρόπο δήλωνε πως δε θα γίνει πραξικόπημα γιατί ο σοβιετικός στόλος είναι έξω από τη Mεσόγειο. Kαι δε θα αυτοκτονήσουν οι επίδοξοι πραξικοπηματίες.

Tην Kυριακή, 14 Iουλίου τη νύκτα, κατά τις 11 η ώρα, στη γιορτή της ΠOΓO ήρθαν τρία παιδιά του Eφεδρικού, με βρήκαν και μου είπαν ότι “το πρωί, 15 Iουλίου, στις 8.20 θα γίνει πραξικόπημα, μας το είπαν αξιωματικοί της EΛΔYK” και μας είπε να ειδοποιήσουμε το Mακάριο να παρθούν μέτρα “γιατί θα σας κόψουν να κοιμάστε”.

Πήγαμε, βρήκαμε τον Kατσουρίδη με τους εφεδρικούς και του είπαμε να ειδοποιηθεί ο Παπαϊωάνου και ο Mακάριος για να πάρουν μέτρα. Mας είπε ότι δε θα γίνει και διασκεδάστε στο χορό της ΠOΓO ήσυχα χωρίς άγχος. Έφυγα από τη Γιορτή της ΠOΓO. Πήγα σπίτι και όλη νύκτα δεν έκλεισα μάτι γιατί ανησυχούσα. Πήγα νωρίς το πρωί κατά τις 6.30 π.μ. στα γραφεία της Eπαρχιακής του AKEΛ και περίμενα να έρθουν τα μέλη της επαρχιακής γραμματείας να τους κατατοπίσω.

Ηρθαν τα μέλη της, ο Πέτας επαρχ. Γραμματέας, ο Σπύρου βοηθός Γραμματέας, ο Xρ. Tζιονής υπεύθυνος της Eπαγρύπνησης και ο Xαραλάμπους υπεύθυνος της υπαίθρου. Αρχισα να τους κατατοπίζω τι έγινε τη νύκτα, και ήρθε ο μακαρίτης ο Xαμπής, στέλεχος του AKEΛ Kαϊμακλίου και μας είπε ότι έχει την πληροφορία από το γιο του ότι τα τανκς της Aθαλάσσας βγαίνουν τώρα για πραξικόπημα. Eίπα ότι πρέπει να πάει ο επαρχιακός γραμματέας Πέτας να κατατοπίσει την Kεντρική Γραμματεία και αυτός δεν πήγαινε, φοβόταν, ούτε οι άλλοι πήγαιναν.

Πήγα εγώ, βρήκα τους Παπαϊωάννου, Kατσουρίδη, Xαμπή Mιχαηλίδη και τους ανέφερα τις πληροφορίες, και της νύκτας και του πρωινού. O Παπαϊωάννου με έναν άξεστο τρόπο μού είπε “εννά κάτσουν πάνω, δε θα κάνουν πραξικόπημα”.

O Kατσουρίδης είπε ότι είναι γελοίο να κάνουν μέρα πραξικόπημα, ο δε Xαμπής Mιχαηλίδης είπε να ειδοποιήσουμε τους Tομπάζο και Mακάριο. Mε έδιωξαν οι Παπαϊωάννου, Kατσουρίδης και μου είπαν να πάω στη δουλειά μου, ενώ τους τόνιζα να ειδοποιηθεί ο Mακάριος για να κληθεί ο λαός να υπερασπίσει τη Δημοκρατία από τους πραξικοπηματίες.

Έφυγα, πήγα στα γραφεία της Eπαρχιακής και άρχισα να κατατοπίζω την επαρχιακή γραμματεία.

Σε λίγο, 8.20, άρχισαν οι εκρήξεις βομβών, το πραξικόπημα. “Oρίστε”, τους είπα, “τι κάνατε και δεν προλάβαμε το πραξικόπημα, έχετε ευθύνες. Tώρα πού θα πάμε;” ρωτώ τον Πέτα. “Όπου νομίζετε, όπου θέλετε”. “Mα είπατε ότι υπάρχουν τόποι που εκ των προτέρων βρήκε η Eπαγρύπνηση”. Όλα τα στελέχη - μέλη της Kεντρικής Γραμματείας πήγαν στις πρεσβείες σοσιαλιστικών χωρών και κρύφτηκαν.

Eίναι ηλίου φαεινότερον ότι είναι μεγάλες οι ευθύνες της ηγεσίας του AKEΛ για το πραξικόπημα και ότι δεν πρέπει να πραξικοπηματολογεί για μικροκομματικούς σκοπούς. Πρέπει να κάμει αυτοκριτική η ηγεσία του AKEΛ και να δει τις ευθύνες της για να αντλήσει διδάγματα. Mετά έγινε σε πέντε μέρες από το πραξικόπημα η τουρκική εισβολή με τα γνωστά επακόλουθα που έφεραν στον τόπο μας.

H ηγετική ομάδα του AKEΛ χάρηκε, γιατί έγινε η τουρκική εισβολή, παρόλο που την καταδίκασε φραστικά, με ανακοίνωσή της. Xάρηκε και συχνά έκανε δεξιώσεις γιατί γλίτωσαν τη δολοφονία των στελεχών τους από τους πραξικοπηματίες.

Πηγή

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες

ΕΜΠΡΟΣ λοιπόν, να την ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ!!

H λαθρομετανάστευση στην Ελλάδα, γιατί μετανάστες, είχαμε ελάχιστους (μέχρι και σήμερα πολλοί Έλληνες μεταναστεύουν), δεν αντιμετωπίσθηκε ποτέ και από κανέναν σωστά. Ανοίξαμε τα σύνορα για τους Βορειοηπειρώτες και Ποντίους αδελφούς μας και μαζί τους, μπήκανε ορδές Αλβανών και Σλαβορώσων.

Δεν διεκδικήσαμε τα δώδεκα μίλια στο Αιγαίο και μας φορτώνουν οι Τούρκοι με Ιρακινούς, Πακιστανούς, Κούρδους, Αφγανούς, Αφρικανούς κ.λ.π.. Αλώνουν δηλαδή αργά, αλλά σταθερά την Ελλάδα εκ των έσω. "Απορροφήθηκε" το ανύπαρκτο κράτος με την πρόσδεσή του στο άρμα της δύσεως, τον "εκδημοκρατισμό", τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και άφησαν τα σύνορα ξέφραγο αμπέλι για τους πράκτορες και τους λαθρομετανάστες.

H Ελληνική κοινωνία, που τώρα διαμαρτύρεται, άνοιξε διάπλατα την αγκαλιά της, τις επιχειρήσεις της, τα χωράφια της, τα σπίτια της, για να υποδεχθεί τα φθηνά εργατικά χέρια… τους υποταγμένους "δούλους", τα όμορφα κορίτσια κ.λ.π....

Στην αρχή, κανένας δεν είχε παράπονο… με τον μισθό ενός Έλληνα, είχε πέντε Αλβανούς ή Ρώσσους ή Πακιστανούς ή ... 

Ο καιρός πέρασε, οι "δούλοι" άρχισαν να διεκδικούν τα νόμιμα (καλύτεροι είναι οι Έλληνες;)…οι ψευτοπροοδευτικοί, οι θολοκουλτουριάρηδες, οι διεθνιστές, η αριστερά κι οι όψιμοι παντός τύπου δημοκράτες, αυτοχρίσθηκαν προστάτες τους. Άρχισαν να οργανώνουν πορείες, σωματεία, συλλόγους και να προσπαθούν να εκμεταλλευθούν κομματικά ή πολιτικά τα προβλήματα κάποιων, που ήρθαν σε μια χώρα, που δεν τους κάλεσε, ούτε τους έχει ανάγκη, παρ’ όλα αυτά, τους περιέθαλψε και τους τάϊσε. Αποτέλεσμα, με την αδιαφορία, την ελαστικότητα και την βλακεία των κυβερνώντων, απέκτησαν τέτοια δικαιώματα, οι "οικονομικοί μετανάστες", ώστε να είναι προνομιούχοι πολίτες της Ελλάδος.

Τώρα, όλοι έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν αργά μεν, αλλά σταθερά, την τραγική κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει η Ελληνική κοινωνία, εξ’ αιτίας της λαθρομετανάστευσης.. 

Χιλιάδες φτωχοδιάβολοι και όχι μόνον, από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ανακάλυψαν "ξαφνικά", με την αμέριστη συμπαράσταση κι αρωγή (με το αζημίωτο φυσικά), των εξ’ ανατολών γειτόνων μας, τον "παράδεισο" που λέγεται Ελλάδα!!

Αν κανείς δεν τους προσέφερε δουλειά και στέγη, σίγουρα θα γύριζαν στη χώρα τους ή θα πήγαιναν κάπου αλλού.

Ας σταματήσουν λοιπόν οι φανφάρες κι οι κραυγές "απόγνωσης"… Αν θέλετε να φύγουν οι λαθρομετανάστες από την Ελλάδα, ΔΙΩΞΤΕ τους με τον τρόπο σας. 

Μη τους προσφέρετε στέγη, μη τους προσφέρετε εργασία, μην αγοράζετε από λαθρομετανάστες, μην πουλάτε σε λαθρομετανάστες. Μην έχετε καμμία δοσοληψία μαζί τους. 

ΔΕΙΞΤΕ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ!!!!

Kαι για να μην μας θεωρούν κορόϊδα, ΟΛΟΙ είναι ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ! 

Ποτέ δεν τους καλέσαμε!! 

Νομιμοποιήθηκαν, όσοι νομιμοποιήθηκαν ΜΟΝΟΝ και ΜΟΝΟΝ, για πολιτικά οφέλη κι από τον φόβο των κυβερνώντων μήπως και χαρακτηρισθούν ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ!!

ΜΗ βοηθάτε να γίνει η χώρα μας ένα απέραντο στρατόπεδο διακίνησης λαθρομεταναστών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Α. Χ.

Πηγή

«Πηγή έμπνευσης για όλους μας η θυσία των υπερασπιστών της Κόνιτσας...»

Ομιλία του Φίλιππου Κρομμύδα στην πρόσφατη επετειακή εκδήλωση της ιστορικής μάχης.

Στη διαχρονική αξία των Εθνικών ιδεωδών και στο νόημα της προσφοράς όσων έχασαν τη ζωή τους, υπηρετώντας την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας αναφέρθηκε ο γνωστός Πανεπιστημιακός και τακτικός συνεργάτης του «Π.Λ.» Φίλιππος Κρομμύδας, μιλώντας στην πρόσφατη επετειακή εκδήλωση για τη Μάχη της Κόνιτσας. Ο κ. Κρομμύδας στην ομιλία του είπε τα εξής:

"Oι ήρωες που τιμούμε, κανένα από τα λαμπερά ανθρώπινα αγαθά που η ζωή και η νιότη των τους υπόσχονταν, δεν κράτησαν. Τα έθεσαν όλα στην διάθεση της πατρίδος και τα αντάλλαξαν χωρίς δισταγμό, με τα συλλογικά Εθνικά Ιδεώδη, πέφτοντας με αυτοθυσία σ’ αυτό εδώ το σταυροδρόμι της ιστορίας, που σήμερα βρισκόμαστε μαζεμένοι.

Τα εθνικά ιδεώδη δεν είναι αφηρημένα κατασκευάσματα τα οποία κατασκευάσθηκαν στο γραφείο ενός φιλοσόφου, ενός πολιτικού κόμματος, ή τα όρισε ένα ιδεολογικό κίνημα για την εξυπηρέτηση κάποιας σκοπιμότητας. Τα Εθνικά ιδεώδη είναι απτή πραγματικότητα, βρίσκονται εδώ, μπροστά μας, σαν αντικείμενα. Είναι γραμμένα στις καρδιές του λαού, εκφράζονται στα ήθη και τα έθιμά του, στην στάση ζωής, την ερμηνεία του κόσμου. Συγκροτούν την πηγή του αξιακού του συστήματος, απεικονίζονται στην τέχνη του, στις παραδόσεις του, εκπροσωπούνται από τις φυσικές του ηγεσίες, και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της συλλογικής συνείδησης.

Τα εθνικά ιδεώδη συνθέτουν το σύστημα συντεταγμένων εντός του οποίου προσανατολίζεται η προσωπικότητα ενός ανθρώπου, το σύστημα των ιδεών μέσα στο οποίο ολοκληρώνεται η ανθρώπινη ύπαρξη, το σύστημα που νοηματοδοτεί την ζωή. Δεν νοείται ζωή, ανθρώπινη ζωή, πολιτισμένη ζωή, εκτός ενός τέτοιου συστήματος συλλογικών αξιών, εθνικών ιδεωδών. Τα εθνικά ιδεώδη δεν έχουν καμία σχέση με τα φτιασιδωμένα ιδεολογήματα, τα προπαγανδιστικά τεχνάσματα, τα εφήμερα υποκριτικά συνθήματα των σφετεριστών της εξουσίας, και της Ελλάδος.

Αντίθετα, τα Εθνικά ιδεώδη είναι διαχρονικά, τα έχουν υπερασπιστεί με το αίμα των αναρίθμητοι ήρωες, εκφράζουν νοοτροπίες που τις έχει σφυρηλατήσει ο χρόνος, που τις έχει διαμορφώσει η ιστορία. Βρίσκονται ανεξίτηλα σκαλισμένα στην μνήμη των παλαιοτέρων και στα οράματα των νεωτέρων και καθορίζουν την μοίρα των λαών μέσα στην ιστορική των πορεία. Γι’ αυτό, αλίμονο στους λαούς που δεν έχουν υψηλά εθνικά ιδεώδη, και ήρωες για να τα υπερασπιστούν. Είναι καταδικασμένοι σε αιώνια ιστορική λήθη, καταδικασμένοι εις θάνατον.

Αυτά τα ιδεώδη υπερασπίστηκαν οι υπερασπιστές της Κόνιτσας. Άλλοι ενστικτωδώς, άλλοι συνειδητά, άλλοι διαισθητικά χωρίς περίπλοκες θεωρητικές αναλύσεις, όλοι όμως εμπνευσμένοι από το ίδιο ρομαντικό όραμα, μιας ελεύθερης, αξιοπρεπούς, ευημερούσης Ελλάδος. Μιας Ελλάδος της οποίας αυτοί θα ήταν άξια τέκνα, υπερήφανα μέλη, και ταπεινοί υπηρέτες της. Αυτή ήταν η φιλοδοξία που τους ενέπνεε. Αυτό το όραμα τους έφερε αντιμέτωπους με το πιο απλοϊκό, πρωτόγονο, άλλα και ύπουλο σύστημα ιδεών. Ένα σύστημα που απευθύνθηκε στις ενστικτώδεις πλευρές της ανθρώπινης προσωπικότητος.

Αξιοποίησε την ματαιοδοξία του ανθρώπου, τροφοδότησε τον εγωισμό του, κολάκεψε την αλαζονεία του. Εξίσωσε την χυδαιότητα με την αξιοπρέπεια, νομιμοποίησε την αναίδεια, κατέστρεψε την λογική, και με όπλα την αυθάδεια και το θράσος εξαπέλυσε γενική επίθεση εναντίον του πολιτισμού και των υπερασπιστών του. Αυτή η αφοσίωση στις κοινωνικές αξίες έφερε τους υπερασπιστές της Κόνιτσας αντιμέτωπους με το πιο εγωιστικό, ατομοκεντρικό, αντικοινωνικό σύστημα, το οποίο όμως παρουσιάστηκε μεταμφιεσμένο με έναν μανδύα κοινωνικής ευαισθησίας, ιδεαλισμού και αλτρουισμού έναν μανδύα τον οποίο ο χρόνος και η πραγματικότητα αφήρεσε αμετάκλητα.

Πράγματι αν κάποιος εξετάσει προσεκτικά την πολιτική φιλοσοφία αυτού του συστήματος, θα ανακαλύψει, ότι λίγο κάτω από μια επιφανειακή κρούστα ενός επιδερμικού ανθρωπισμού, ευδοκιμεί ένας σκληρός εγωκεντρισμός και ατομικισμός, μια άτεγκτη μισαλλοδοξία, μνησικακία, και μοχθηρότητα. Αυτό το σύστημα, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα και χρησιμοποιώντας έναν άκρατο λαϊκισμό εξαπάτησε ένα μέρος των Ελλήνων, τους αλλοτρίωσε, τους απέσπασε από την αγκαλιά του έθνους, τους πόλωσε, καλλιέργησε ένα αγεφύρωτο μίσος στα σπλάχνα του λαού, τους τύφλωσε με φανατισμό και τους έριξε σε έναν αδελφοκτόνο αγώνα απίστευτης αγριότητας και σκληρότητας.

Δεν αντιλήφθησαν τότε οι δύο απλοί Έλληνες που πολεμούσαν ο ένας τον άλλον, που βρέθηκαν αντιμέτωποι στα χαρακώματα, ότι ήταν παιδιά της ίδιας Γης, του ίδιου αίματος, φορείς των ίδιων Εθνικών Ιδεωδών, άσχετα αν το ήξεραν ή όχι, άσχετα αν το ήθελαν ή όχι, άσχετα αν το δέχονταν ή όχι. Δεν αντιλήφθησαν ότι δεν είχαν τίποτε να μοιράσουν, τίποτα να κερδίσουν από τον τρομερό αυτόν πόλεμο, εκτός από δάκρυα, δυστυχία και πόνο. Άλλα ποιος θα ήθελε μερίδιο σ’ αυτά;

Ήταν παραμονή των Χριστουγέννων του 1947 όταν αναγγέλθηκε, από τα ραδιόφωνα του Δημοκρατικού Στρατού, ο σχηματισμός της προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης του Βουνού, με πρωθυπουργό τον Μάρκο Βαφειάδη. Αυθημερόν, οι δυνάμεις που είχαν συγκεντρωθεί στην Ήπειρο, καθ’ όλη την διάρκεια του φθινοπώρου του 1947, από την Δυτική Μακεδονία και την Θεσσαλία, εξαπολύουν αιφνιδιαστική επίθεση, κατά της πόλεως της Κόνιτσας.

Κατ’ αρχήν προσβάλλεται η γέφυρα Μπουραζάνη και εξουδετερώνεται η φρουρά της. Μετά από λίγο η Κόνιτσα περικυκλώνεται και οι υπερασπιστές της πιέζονται ασφυκτικά. Οι δυνάμεις του Εθνικού Στρατού μάχονται ηρωικά, και δεν επιτρέπουν την κατάληψη της πόλεως. Ο πληθυσμός της πόλεως περνά δραματικές ώρες καθ’ όλη την διάρκεια της νύχτας, την ημέρα και την επομένη ημέρα των Χριστουγέννων.

Παρ’ όλες της αρχικές προόδους στο πεδίο της μάχης του Δημοκρατικού Στρατού, η πόλη δεν έπεσε τελικώς, χάριν της αυτοθυσίας και του ηρωισμού των πολιορκημένων, της επέμβασης της Βασιλίσσης Φρειδερίκης, η οποία με κίνδυνο της ζωής της διολίσθησε μέσα στην πόλη και αναπτέρωσε το ηθικό των στρατιωτών, καθώς και της άμεσης κινητοποίησης της Μεραρχίας και των ανωτέρων κλιμακίων που κατόρθωσαν να επέμβουν στέλνοντας εγκαίρως ενισχύσεις. Έτσι σώθηκε η Κόνιτσα με την σημαντική νίκη του Εθνικού Στρατού.

Η νίκη της Κόνιτσας είχε τεράστια πολιτική και στρατιωτική σημασία. Η στρατιωτική της σημασία, όπως την διατύπωσε ο ίδιος ο Μάρκος Βαφειάδης, έγκειτο στο ότι στην Κόνιτσα ανετράπη η πίστη στην αποτελεσματικότητα της νέας τακτικής την οποία εγκαινίασε ο Δημοκρατικός Στρατός, στην μάχη αυτή. Η νέα αυτή τακτική συνίστατο στην συγκρότηση του Δημοκρατικού Στρατού υπό μορφή τακτικού στρατού και την διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων εκ παρατάξεως Η ήττα του εδώ, διέλυσε τον μύθο του τακτικού στρατού, και της υποσχόμενες δυνατότητές του, και καταρράκωσε το ηθικό των στελεχών και των οπαδών του κινήματος.

Η πολιτική σημασία της νίκης της μάχης της Κόνιτσας ήταν εξ ίσου σπουδαία, διότι η Κόνιτσα, αν είχε χαθεί, θα γινόταν η μόνιμος έδρα της νέας Κυβερνήσεως του Βουνού, δίνοντας έτσι νομική υπόσταση στο κίνημα, δια της οποίας αυτό θα διεκδικούσε, βάση των κανόνων του Διεθνούς δικαίου, δικαιώματα εμπολέμου. Αυτό θα οδηγούσε στην αναγνώρισή του από άλλες δυνάμεις και στην νόμιμη πλέον συνδρομή και βοήθεια, με παντός είδους υλικό..

Επί πλέον, η αναγνώριση της νομικής υποστάσεως του κινήματος του Δημοκρατικού Στρατού, θα είχε σαν συνέπεια την διεκδίκηση νομίμου εκπροσωπήσεως σε Διεθνείς συσκέψεις με αποτέλεσμα τον σοβαρό επηρεασμό της διεθνούς κοινής γνώμης, μέσω αυτών. Η μάχη της Κόνιτσας έληξε με νίκη των Εθνικών δυνάμεων, όπως και ολόκληρος ο εμφύλιος πόλεμος. Το ερώτημα όμως το οποίο τίθεται είναι, επιτεύχθηκαν οι αντικειμενικοί στόχοι για τους οποίου πολέμησαν οι μαχητές της Κόνιτσας, και γενικότερα αυτοί του εμφυλίου πολέμου; Εξασφαλίσθηκε δηλαδή η εδαφική εθνική και πολιτισμική ακεραιότητα της Ελλάδος;

Συγκεντρωθήκαμε εδώ για να κάνουμε έναν απολογισμό. Για να σκεφτούμε και να απαντήσουμε στο παραπάνω ερώτημα. Η απάντηση λοιπόν μπορεί να δοθεί εύκολα κι’ αδίσταχτα. Όχι μόνον δεν επιτεύχθηκαν οι παραπάνω στόχοι αλλά η Ελλάς βρίσκεται σήμερα ένα βήμα πριν από τον γκρεμό, ένα βήμα πριν από την ολοκληρωτική της καταστροφή, ως εθνική, πολιτισμική άλλα και ως εδαφική οντότητα, αλεσμένη στον μύλο της παγκοσμιοποιήσεως, στον οποίο μύλο πάρα πολλοί, άλλοι συνειδητά, οι περισσότεροι ασυνείδητα κουβαλάνε νερό.

Η γλώσσα κατακρεουργήθηκε, η παιδεία έχασε τον εθνικό και πολιτισμικό της χαρακτήρα, η εκκλησία βάλλεται, τα σύμβολα βεβηλώνονται, ατιμάζονται, καίγονται, ποδοπατούνται. Το κράτος έχει καταρρεύσει, ανίκανο να εγγυηθεί την ζωή των πολιτών και την ασφάλεια των περιουσιών των. Παντού βασιλεύει η αναρχία, η αυθαιρεσία, το χάος.

Οι συλλογικές αξίες έχουν χαθεί, η ιδιοτέλεια και ο ατομισμός βασιλεύουν. Η κοινωνική συνοχή έχει διαλυθεί, ενώ η λαθρομετανάστευση απειλεί και αυτήν ακόμα την εθνική συνοχή σήμερα, την πολιτισμική ταυτότητα αύριο, και την εδαφική ακεραιότητα πάρα πολύ σύντομα.

Χάσαμε εθνικά εδάφη, η εθνική μας κυριαρχία σε άλλες περιπτώσεις περιορίστηκε, το κράτος δικαίου και το κράτος πρόνοιας είναι ανύπαρκτα. Η διαφθορά, η διαπλοκή και ο τυχοδιωκτισμός χαρακτηρίζουν όλο τον δημόσιο βίο. Η οικονομική παραγωγή μηδενίστηκε, η οικονομία διαλύθηκε και το τεράστιο, αβάσταχτο δημόσιο χρέος μας κατέστησε ραγιάδες, δούλους των διεθνών τραπεζιτών. Ένας εσμός διαμορφωτών της κοινής γνώμης, λυμαίνεται τον χώρο της πληροφόρησης, επιβάλλόντας το είδος του πολιτισμού, τον τρόπο της πολιτικής σκέψεως, διαμορφώνει το κοινωνικό ήθος και ελέγχει την επικοινωνία. Αυτός ο εσμός αντί να χρησιμοποιήσει την τεράστια δύναμή του για να οδηγήσει τον Ελληνικό λαό στην πρόοδο την αξιοπρέπεια και την ευημερία, τον χειραγωγεί προς έναν θριαμβευτικό αυτοχειριασμό, υπό το απαθές βλέμμα όλων των καθ’ ύλη αρμοδίων.

Αλλά το σπουδαιότερο είναι το ότι σήμερα κινδυνεύει να χαθεί το κυριότερο διακύβευμα για το οποίο έγινε ο εμφύλιος πόλεμος, αυτό για το οποίο οι υπερασπιστές της Κόνιτσας έδωσαν την ζωή των. Το διακύβευμα αυτό δεν ήταν όπως ίσως να νομίζουν πολλοί η μπολσεβικοποίηση της Ελλάδος. Το θέμα αυτό είχε ξεκαθαρισθεί στην Γιάλτα. Και τίποτε δεν μπορούσε να αλλάξει αυτόν τον διακανονισμό. Γι αυτό ο Ρωσικός στρατός σταμάτησε στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.

Το διακύβευμα ήταν η απόσπαση και η ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας. Γι’ αυτό έγινε ο εμφύλιος. Τότε η Μακεδονία σώθηκε, χάρη στον ηρωισμό του Εθνικού Στρατού, δεν αποσπάστηκε. Σήμερα όμως το ζήτημα επανέρχεται υποδαυλιζόμενο από σκοτεινές δυνάμεις με πιο επικίνδυνο και ύπουλο τρόπο. Σήμερα ο ηρωισμός δεν είναι αρκετός. Απαιτείται ενημέρωση, διπλωματική, οικονομική και πολιτική ευρωστία, εθνική ομοψυχία, πολιτική ωριμότητα από όλους.

Τίποτα όμως απ’ αυτά δεν διαθέτει η Ελλάς σήμερα. Ακόμα κι’ αυτοί που κάποτε τους θεωρούσαμε συμμάχους μας εγκατέλειψαν σήμερα απροκάλυπτα. Τους θεωρούσαμε γιατί ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς, πραγματικοί σύμμαχοι. Πάντα μας ενέπαιζαν, μας εξαπατούσαν και μας χρησιμοποιούσαν αδιάντροπα.

Στο σημείο αυτό δεν μπορούμε να αποφύγομε μια σκέψη συγνώμης, που περνάει από το μυαλό μας, προς όλους αυτούς που θυσίασαν τα πάντα, από όλους εμάς που εν συνεχεία αδιαφορήσαμε και αναλωθήκαμε μέσα σε μια καταναλωτική μαλθακότητα.

Αλλά μαζευτήκαμε εδώ και για έναν ακόμη λόγο. Για να απαλύνουμε την μοναξιά μας. Την μοναξιά των εθνικώς σκεπτόμενων Ελλήνων. Των υπευθύνων Ελλήνων.
Οι εθνικώς σκεπτόμενοι Έλληνες, είναι μόνοι, απομονωμένοι, αποκλεισμένοι από κάθε δημόσιο διάλογο, από κάθε δημόσια παρέμβαση. Κανείς δεν τους υπολογίζει, κανείς δεν τους υπολήπτεται. Ο Εθνικισμός είναι απαγορευμένη λέξη. Αποτελεί στόχο προς καταστροφή απ’ όλους τους προοδευτικούς απ’ όλους τους μοντέρνους. Όλοι τον αποποιούνται ή του αλλάζουν το νόημα και το περιεχόμενο και τον χρησιμοποιούν ως μομφή, ως ύβρη. Η υπηρέτηση του έθνους έχει μεγάλο κόστος, πολιτικό, προσωπικό, κοινωνικό.

Όσοι κλείνουν μέσα στην καρδιά των την Ελλάδα περιθωριοποιούνται αμέσως σαν να πάσχουν από κάποια σοβαρή μολυσματική ασθένεια. Η πολιτεία γέμισε ανθέλληνες που η μόδα του διεθνισμού και του κοσμοπολιτισμού, ισχυροί χρηματοδότες, ο λαϊκισμός και η ψηφοθηρία τους καθιέρωσαν ως πρωταγωνιστές στο προσκήνιο του δημοσίου βίου.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος της γενικής κατάπτωσης, του εκφυλισμού και της παρακμής που ενδημούν σήμερα στην χώρα.

Όμως εμείς θα επιμείνουμε. Εμπνεόμενοι από την θυσία των υπερασπιστών της Κόνιτσας θα εργαστούμε ώστε να αρθούν οι παρεξηγήσεις που διχάζουν τον Ελληνικό λαό και να επανέλθει ο συντονισμός και η συνεργασία στους κόλπους του. Θα αγωνισθούμε ώστε ο Ελληνισμός να ξαναβρεί τον βηματισμό του μέσα στην ιστορία. Θα βρούμε τρόπο να ανασυνταχθούμε και να συνεχίσουμε τον αγώνα που έδωσαν τότε οι υπερασπιστές της Κόνιτσας μέχρι το όραμά των για μια πραγματικά ελεύθερη, αξιοπρεπή, ευημερούσα Ελλάδα να γίνει πραγματικότητα. Μέχρι που το Ελληνικό κράτος να πάψει να υπονομεύει το Ελληνικό Έθνος και να ξαναγίνει, πάλι, ο υπερασπιστής και ο εκφραστής του. Μέχρι να δικαιωθεί ο ηρωικός των θάνατος.

ΠΗΓΗ

ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ο διαχωρισμός των ατόμων σε ομάδες με κριτήριο την ιδιαιτερότητα των κληροδοτουμένων από γενιά σε γενιά χαρακτηριστικών, οδηγεί στην διαμόρφωση των φυλών.

Στην ιστορική πορεία κάθε μία από τις φυλές, έδωσε το δικό της παρόν. Άλλες χάθηκαν. άλλες τείνουν να χαθούν. άλλες παρέμειναν σαν μιά απλή παρουσία ενός συνόλου ατόμων κι άλλες κατόρθωσαν να κάνουν μία μικρή, πρόσκαιρη εμφάνιση. Μερικές όμως προηγήθηκαν, επέβαλλαν με την υπεροχή τους την παρουσία τους κι έδωσαν το πρόσωπό τους στην εποχή τους.

Αυτές οι φυλές που φέρνουν μέσα τους το σπέρμα του δημιουργού, που κλείνουν μέσα τους την δύναμη της δημιουργίας, που συνδυάζουν το ερευνητικό πνεύμα με την αισθητική αυαισθησία, που δεν αρκούνται στην απλή ικανοποίηση των αναγκών, μα στο ξεδίψασμα του πνεύματος και της ψυχής, μέσα από την αναζήτηση του ωραίου, αυτές οι φυλές που δημιουργούν ενοράσεις και κοσμοθεωρητικές προοπτικές, αυτές οι φυλές ξεπέρασαν την ομάδα κι έγιναν ΕΘΝΗ.

Το Έθνος είναι μια ισχυρή διαφοροποίηση. Είναι η τελείωση της φυλής, η πρωταρχική αξία, η αποκορύφωση της εξελίξεως των ανθρωπίνων ομάδων.

Το Έθνος είναι μια διαχρονική παρουσία. Κλείνει μέσα του το χθές, το σήμερα, το αύριο. Είναι ο Λαός στην ιστορική του πορεία.

Το Έθνος έχει διαμορφωμένη ίδια συνείδηση, έχει περηφάνεια για τις ρίζες του, για τα δημιουργήματα του παρελθόντος και την φιλοδοξία να γίνει ο διαμορφωτής του αύριο.

Το Έθνος για να λειτουργήσει σωστά πρέπει να έχει εξασφαλισμένη την Εθνική του ανεξαρτησία και τον ζωτικό χώρο, που του επιτρέπει την ικανοποιητική ανάπτυξή του.

Το Έθνος αποτελεί τον βασικό φορέα δημιουργίας πολιτισμού. Γιατί μόνον αυτό μπορεί να λειτουργήσει σαν δημιουργός των ανωτέρων πνευματικών διεργασιών που οδηγούν στην γέννηση του πολιτισμού. Μέσα από το Έθνος, ξεπηδά η ελιτική ομάδα, οι εκλεκτοί που θα βάλουν τις βάσεις, θα χαράξουν τις κατευθύνσεις, θα δώσουν την ώθηση για το ξεκίνημα του πολιτιστικού κύκλου.

Τα δημιουργήματα του πολιτισμού δεν είναι αυθύπαρκτα, μα αντανακλούν την ποιότητα και τις ενοράσεις του δημιουργού τους. Έχουν τις ρίζες τους στην παράδοση και στις καταβολές του χθές, μα σφραγίζονται από την πρωτοτυπία του σήμερα.

Κάθε Έθνος δημιουργεί τον δικό του ιδιαίτερο πολιτισμό, που το χαρακτηρίζει απόλυτα και αποτελεί καθρέπτη, που αντανακλά την ποιότητα και τις ικανότητές του.

Ο πολιτισμός δεν παραμένει στα στενά όρια του Έθνους που τον δημιούργησε, μα εξαπλώνεται παντού φέρνοντας τα μηνύματά του. Οι αποδέκτες του, ανάλογα με την ποιοτική τους κλιμάκωση, είτε τον αποδέχονται, αφομοιώνοντας τα στοιχεία του και προσαρμόζοντάς τα στα μέτρα τους, είτε τον απορρίπτουν. Οι Βασικές αρχές και το πνεύμα του όμως παραμένουν αναλλοίωτα και χαρίζουν στο Έθνος που τον δημιούργησε την θέση του ταγού και του διαμορφωτού ενός παγκοσμίου πνεύματος.

Τα Έθνη αγωνιούν και παλεύουν να κατακτήσουν αυτήν την θέση, να επιβάλλουν το καθένα πρώτο τον δικό του πολιτισμό, να ηγηθούν, να παίξουν τον ιστορικό τους ρόλο.

Όσο κι αν προσπαθούν τ' αρνητικά κατεστημένα, να διαιωνίσουν το κλίμα της παρακμής, να παρατείνουν την κατάσταση αποπροσαρμογής, οι Ελιτικές ομάδες που ξεπηδούν μέσα από τα Έθνη, παλεύουν και φιλοδοξούν να γκρεμίσουν τους φραγμούς και να χαράξουν το ΑΥΡΙΟ.

Σήμερα στις αρχές του 21ου αιώνα, μέσα στην παρακμή και το σκοτάδι που υπάρχει στην σύγχρονη κοινωνία, η ιστορία θα δικαιώσει το αξιώτερο, εκείνο το Έθνος που κλείνει μέσα του την ΔΥΝΑΜΗ να είναι ο ΓΕΝΝΗΤΟΡΑΣ της νέας εποχής, της ΑΚΜΗΣ.

Δικαιωματικά ο αιώνας αυτός ανήκει στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ. Ανήκει σ' εμάς τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ!

ΑΠΟΣΤΟΛΗ μας είναι, να είμαστε ΕΜΕΙΣ, αυτοί που θα σπάσουν τις αλυσίδες και θα χαράξουν τον δρόμο για το ξεκίνημα της ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ μας είναι να είμαστε ΕΜΕΙΣ, αυτοί που θα γκρεμίσουν το ΣΑΠΙΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, για να κτίσουν έναν ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ!

ΑΠΟΣΤΟΛΗ μας είναι, να κάνουμε την ΕΛΛΑΔΑ δυνατή και μεγάλη!

ΑΠΟΣΤΟΛΗ μας είναι, να δικαιώσουμε την κοσμοθεωρητική προοπτική μας, ΤΟΝ ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ της Οικουμένης!

Τα ιδεολογικά θέματα προέρχονται από τ' αρχεία μου της εποχής του ΕΝΙΑΙΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ (ΕΝ.Ε.Κ.).

ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΕΘΝΟΣ: ΦΟΡΕΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Ο διαχωρισμός των ατόμων σε ομάδες με κριτήριο την ιδιαιτερότητα των κληροδοτουμένων από γενιά σε γενιά χαρακτηριστικών, οδηγεί στην διαμόρφωση των φυλών.

Στην ιστορική πορεία κάθε μία από τις φυλές, έδωσε το δικό της παρόν. Άλλες χάθηκαν. άλλες τείνουν να χαθούν. άλλες παρέμειναν σαν μιά απλή παρουσία ενός συνόλου ατόμων κι άλλες κατόρθωσαν να κάνουν μία μικρή, πρόσκαιρη εμφάνιση. Μερικές όμως προηγήθηκαν, επέβαλλαν με την υπεροχή τους την παρουσία τους κι έδωσαν το πρόσωπό τους στην εποχή τους.

Αυτές οι φυλές που φέρνουν μέσα τους το σπέρμα του δημιουργού, που κλείνουν μέσα τους την δύναμη της δημιουργίας, που συνδυάζουν το ερευνητικό πνεύμα με την αισθητική αυαισθησία, που δεν αρκούνται στην απλή ικανοποίηση των αναγκών, μα στο ξεδίψασμα του πνεύματος και της ψυχής, μέσα από την αναζήτηση του ωραίου, αυτές οι φυλές που δημιουργούν ενοράσεις και κοσμοθεωρητικές προοπτικές, αυτές οι φυλές ξεπέρασαν την ομάδα κι έγιναν ΕΘΝΗ.

Το Έθνος είναι μια ισχυρή διαφοροποίηση. Είναι η τελείωση της φυλής, η πρωταρχική αξία, η αποκορύφωση της εξελίξεως των ανθρωπίνων ομάδων.

Το Έθνος είναι μια διαχρονική παρουσία. Κλείνει μέσα του το χθές, το σήμερα, το αύριο. Είναι ο Λαός στην ιστορική του πορεία.

Το Έθνος έχει διαμορφωμένη ίδια συνείδηση, έχει περηφάνεια για τις ρίζες του, για τα δημιουργήματα του παρελθόντος και την φιλοδοξία να γίνει ο διαμορφωτής του αύριο.

Το Έθνος για να λειτουργήσει σωστά πρέπει να έχει εξασφαλισμένη την Εθνική του ανεξαρτησία και τον ζωτικό χώρο, που του επιτρέπει την ικανοποιητική ανάπτυξή του.

Το Έθνος αποτελεί τον βασικό φορέα δημιουργίας πολιτισμού. Γιατί μόνον αυτό μπορεί να λειτουργήσει σαν δημιουργός των ανωτέρων πνευματικών διεργασιών που οδηγούν στην γέννηση του πολιτισμού. Μέσα από το Έθνος, ξεπηδά η ελιτική ομάδα, οι εκλεκτοί που θα βάλουν τις βάσεις, θα χαράξουν τις κατευθύνσεις, θα δώσουν την ώθηση για το ξεκίνημα του πολιτιστικού κύκλου.

Τα δημιουργήματα του πολιτισμού δεν είναι αυθύπαρκτα, μα αντανακλούν την ποιότητα και τις ενοράσεις του δημιουργού τους. Έχουν τις ρίζες τους στην παράδοση και στις καταβολές του χθές, μα σφραγίζονται από την πρωτοτυπία του σήμερα.

Κάθε Έθνος δημιουργεί τον δικό του ιδιαίτερο πολιτισμό, που το χαρακτηρίζει απόλυτα και αποτελεί καθρέπτη, που αντανακλά την ποιότητα και τις ικανότητές του.

Ο πολιτισμός δεν παραμένει στα στενά όρια του Έθνους που τον δημιούργησε, μα εξαπλώνεται παντού φέρνοντας τα μηνύματά του. Οι αποδέκτες του, ανάλογα με την ποιοτική τους κλιμάκωση, είτε τον αποδέχονται, αφομοιώνοντας τα στοιχεία του και προσαρμόζοντάς τα στα μέτρα τους, είτε τον απορρίπτουν. Οι Βασικές αρχές και το πνεύμα του όμως παραμένουν αναλλοίωτα και χαρίζουν στο Έθνος που τον δημιούργησε την θέση του ταγού και του διαμορφωτού ενός παγκοσμίου πνεύματος.

Τα Έθνη αγωνιούν και παλεύουν να κατακτήσουν αυτήν την θέση, να επιβάλλουν το καθένα πρώτο τον δικό του πολιτισμό, να ηγηθούν, να παίξουν τον ιστορικό τους ρόλο.

Όσο κι αν προσπαθούν τ' αρνητικά κατεστημένα, να διαιωνίσουν το κλίμα της παρακμής, να παρατείνουν την κατάσταση αποπροσαρμογής, οι Ελιτικές ομάδες που ξεπηδούν μέσα από τα Έθνη, παλεύουν και φιλοδοξούν να γκρεμίσουν τους φραγμούς και να χαράξουν το ΑΥΡΙΟ.

Σήμερα στις αρχές του 21ου αιώνα, μέσα στην παρακμή και το σκοτάδι που υπάρχει στην σύγχρονη κοινωνία, η ιστορία θα δικαιώσει το αξιώτερο, εκείνο το Έθνος που κλείνει μέσα του την ΔΥΝΑΜΗ να είναι ο ΓΕΝΝΗΤΟΡΑΣ της νέας εποχής, της ΑΚΜΗΣ.

Δικαιωματικά ο αιώνας αυτός ανήκει στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ. Ανήκει σ' εμάς τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ!

ΑΠΟΣΤΟΛΗ μας είναι, να είμαστε ΕΜΕΙΣ, αυτοί που θα σπάσουν τις αλυσίδες και θα χαράξουν τον δρόμο για το ξεκίνημα της ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ μας είναι να είμαστε ΕΜΕΙΣ, αυτοί που θα γκρεμίσουν το ΣΑΠΙΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, για να κτίσουν έναν ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ!

ΑΠΟΣΤΟΛΗ μας είναι, να κάνουμε την ΕΛΛΑΔΑ δυνατή και μεγάλη!

ΑΠΟΣΤΟΛΗ μας είναι, να δικαιώσουμε την κοσμοθεωρητική προοπτική μας, ΤΟΝ ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ της Οικουμένης!