Η προώθηση της ένταξης των Σκοπίων, Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Μαυροβουνίου και Γεωργίας στο ΝΑΤΟ ενόψει της Συνόδου Κορυφής στο Σικάγο (20-21 Μαΐου) αποτελεί προτεραιότητα της Τουρκίας, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Hurriyet Daily News.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΑΤΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΑΤΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τρίτη 15 Μαΐου 2012
Η Τουρκία προωθεί την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ
Η προώθηση της ένταξης των Σκοπίων, Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Μαυροβουνίου και Γεωργίας στο ΝΑΤΟ ενόψει της Συνόδου Κορυφής στο Σικάγο (20-21 Μαΐου) αποτελεί προτεραιότητα της Τουρκίας, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Hurriyet Daily News.
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
Τούρκοι και ΝΑΤΟ "μοίρασαν" το Αιγαίο
Ο ανώτατος διοικητής των Αεροπορικών Δυνάμεων της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ (CCA) με έδρα τη Σμύρνη της Τουρκίας εξέδωσε την προηγούμενη εβδομάδα ένα απαράδεκτο σήμα με το οποίο παραχωρούσε το μισό Αιγαίο στο 6ο υποστρατηγείο του Εσκισεχίρ (6CAOC) ως περιοχή ευθύνης του για αεροπορική αστυνόμευση (ΑΡΑ). Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Αμύνης υπήρξε ελληνική αντίδραση, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί το σήμα αυτό. Ομως η ελληνική αντίδραση θεράπευσε μόνον την αφορμή και όχι τα αίτια, βάσει των οποίων εκδόθηκε το απαράδεκτο σήμα με συνέπεια να υπάρχει ανά πάσα στιγμή ο κίνδυνος για τα χειρότερα.
Τον Ιούνιο του 2003 στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ αποφασίστηκε η μετεγκατάσταση του ΝΑΤΟϊκού αεροπορικού στρατηγείου από τη Νάπολη της Ιταλίας στη Σμύρνη, με αμερικανό διοικητή και τούρκο υποδιοικητή. Στην απόφαση αυτή υπήρχε ο απαράβατος όρος εντός τριών ετών, δηλαδή μέχρι το 2006, να καταργηθεί και το 6ο υποστρατηγείο του Εσκισεχίρ (6ο CAOC) και να αναβαθμιστεί το 7ο της Λάρισας, το οποίο με τις ελληνικές αεροπορικές δυνάμεις (9 ραντάρ αεροσκάφη αναχαίτισης) που έχει παραχωρήσει η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, θα αναλάμβανε την αεροπορική αστυνόμευση ολόκληρης της νοτιοανατολικής περιοχής του ΝΑΤΟ.
Ομως, λόγω της αδράνειας και των ελληνικών κυβερνήσεων, το 6ο υποστρατηγείο του Εσκισεχίρ όχι μόνον δεν καταργήθηκε μέχρι το 2006, αλλά σήμερα, το 2010, ανατέθηκαν από τον ΝΑΤΟϊκό διοικητή αρμοδιότητες αεροπορικού ελέγχου και αστυνόμευσης σε περιοχή που εκτείνεται μέχρι τη μέση του Αιγαίου (βλ. χάρτη). Με άλλα λόγια, σύμφωνα με το απαράδεκτο σήμα του ΝΑΤΟϊκού διοικητή, τα τουρκικά αεροσκάφη θα αποτελούσαν «τον φύλακα άγγελο» και «προστάτη» όλων των ελληνικών νησιών ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, όπως Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Αγ. Ευστράτιος, Ψαρά, Σάμος, Χίος, Ικαρία, Κάλυμνος, Κως, Ρόδος, Μεγίστη κ.ά.
Ελληνική αδράνεια
Ομως η ανακοίνωση του ΥΕΘΑ δεν κάνει καμία αναφορά στην κατάργηση του 6ου υποστρατηγείου του Εσκισεχίρ (που έπρεπε να έχει καταργηθεί από το 2006), με αποτέλεσμα να παραμένει ενεργή μία από τις αιτίες που θα δημιουργούν μόνιμα εθνικά προβλήματα στο Αιγαίο. Η μη κατάργηση του 6ου υποστρατηγείου μέχρι και σήμερα ανοίγει τον δρόμο σε συνδιαχείριση του Αιγαίου, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, με την Τουρκία. Η ελληνική αδράνεια στο θέμα της κατάργησης του 6ου CAOC του Εσκισεχίρ έχει ως αποτέλεσμα να μην αναβαθμίζεται το 7ο CAOC της Λάρισας και έτσι να μην έχει περιοχή ευθύνης αεροπορικής αστυνόμευσης (ΑΡΑ).
Ετσι, για το Αιγαίο (FIR Αθηνών) την ευθύνη την έχει αυτός που διαθέτει ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις για να φτάσει γρηγορότερα στο σημείο που απαιτείται. Δυστυχώς, όμως, η Τουρκία με το πέρασμα των ετών έχει διαμορφώσει ισχυρό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας και των κακών χειρισμών της: Η Τουρκία έχει πετύχει να θέσει εκτός ΝΑΤΟ τις αεροπορικές δυνάμεις της Λήμνου (αεροσκάφη αεράμυνας στο αεροδρόμιο και το στρατιωτικό ραντάρ), με το αναληθές αιτιολογικό ότι η Λήμνος... τελεί υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης. Πρόκειται για μια παλιά «αμαρτία» των ελληνικών κυβερνήσεων, που δεν διορθώθηκε ποτέ.
Ετσι, τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και ο ICAO αποδέχονται στην πράξη τη θέση της Τουρκίας και αντιμετωπίζουν τη Λήμνο ως αποστρατιωτικοποιημένη τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ όσο και στο πλαίσιο του ICAO για σκοπούς έρευνας και διάσωσης. Με βάση αυτή την αρνητική εξέλιξη, το 7ο CAOC της Λάρισας δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα αεροσκάφη της Λήμνου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για αεροπορική αστυνόμευση, με αποτέλεσμα το βορειοανατολικό Αιγαίο να παραμένει ακάλυπτο, αφού η πλησιέστερη ελληνική αεροπορική μονάδα για την περιοχή βρίσκεται στη Σκύρο. Αντιθέτως, η Τουρκία με τα αεροσκάφη της στα αεροδρόμια Badirma και Balikesir μπορεί να φτάσει στην περιοχή πολύ συντομότερα, με αποτέλεσμα να απαιτεί τον έλεγχο του Αιγαίου.
Το αεροδρόμιο της Λήμνου
Επιπροσθέτως, για ανεξήγητο μέχρι στιγμής διαχρονικό λόγο οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνούνται συστηματικά να ασχοληθούν με την περίπτωση της Λήμνου και να διορθώσουν τα κακώς κείμενα: Το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Λήμνου (ιδιοκτησίας ΥΕΘΑ) είναι... ανύπαρκτο διεθνώς, αφού η αρμόδια Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας καταχωρίζει το αεροδρόμιο της Λήμνου (προς τέρψη της Αγκυρας, φυσικά) μόνον ως πολιτικό αεροδρόμιο στο Εγχειρίδιο Αεροναυτικών Πληροφοριών (ΑΙΡ Greece) που διανέμεται σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Οι ενέργειες του υπουργείου Αμύνης με τις οποίες αποσύρθηκε το επίμαχο ΝΑΤΟϊκό σήμα και πάλι δεν επεκτάθηκαν στο αίτημα άμεσης εφαρμογής της νέας δομής του ΝΑΤΟ του 2003 και επομένως στην άμεση κατάργηση του 6ου CAOC του Εσκισεχίρ, που αποτελεί την αιτία του σημερινού προβλήματος. Ετσι το ΝΑΤΟ θα βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση, αφού θα είχε αναθέσει τον έλεγχο του μισού Αιγαίου σε ένα ανύπαρκτο CAOC, αυτό του Εσκισεχίρ. Επιπροσθέτως, η κυβέρνηση δεν τόλμησε και πάλι να απαιτήσει από το ΝΑΤΟ να δεχθεί τις δυνάμεις αεράμυνας της Λήμνου και ακόμα να ζητήσει να κατοχυρωθεί το αεροδρόμιο της Λήμνου ως στρατιωτικό. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση φρόντισε αυτή τη στιγμή να θεραπεύσει μόνο την αφορμή, αλλά όχι και την αιτία. Μοιάζει δηλαδή με ανειδίκευτο υδραυλικό, που ενώ στάζει η βρύση δεν την αλλάζει αλλά βάζει τον κουβά για να μαζεύει το νερό μέχρις ότου να ξαναπλημμυρίσει.
Υπάρχει όμως και μια άλλη... διαχρονική λεπτομέρεια ελληνικής αδράνειας, που επιτείνει την κατάσταση: μέχρι το 1992 το ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο της Λάρισας είχε ως περιοχή αεροπορικού ελέγχου το FIR Αθηνών (περιοχή έγκαιρης προειδοποίησης). Με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, το 1992 (DPC92), η περιοχή αυτή καταργήθηκε και αναγράφηκε ότι εντός 6 μηνών πρέπει να επανακαθοριστεί. Εχουν παρέλθει ήδη 18 χρόνια και ακόμα η περιοχή δεν έχει καθοριστεί ώστε να προστατεύονται τα ελληνικά νησιά σε ΝΑΤΟϊκό πλαίσιο...
Κύρα Αδάμ
Τον Ιούνιο του 2003 στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ αποφασίστηκε η μετεγκατάσταση του ΝΑΤΟϊκού αεροπορικού στρατηγείου από τη Νάπολη της Ιταλίας στη Σμύρνη, με αμερικανό διοικητή και τούρκο υποδιοικητή. Στην απόφαση αυτή υπήρχε ο απαράβατος όρος εντός τριών ετών, δηλαδή μέχρι το 2006, να καταργηθεί και το 6ο υποστρατηγείο του Εσκισεχίρ (6ο CAOC) και να αναβαθμιστεί το 7ο της Λάρισας, το οποίο με τις ελληνικές αεροπορικές δυνάμεις (9 ραντάρ αεροσκάφη αναχαίτισης) που έχει παραχωρήσει η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, θα αναλάμβανε την αεροπορική αστυνόμευση ολόκληρης της νοτιοανατολικής περιοχής του ΝΑΤΟ.
Ομως, λόγω της αδράνειας και των ελληνικών κυβερνήσεων, το 6ο υποστρατηγείο του Εσκισεχίρ όχι μόνον δεν καταργήθηκε μέχρι το 2006, αλλά σήμερα, το 2010, ανατέθηκαν από τον ΝΑΤΟϊκό διοικητή αρμοδιότητες αεροπορικού ελέγχου και αστυνόμευσης σε περιοχή που εκτείνεται μέχρι τη μέση του Αιγαίου (βλ. χάρτη). Με άλλα λόγια, σύμφωνα με το απαράδεκτο σήμα του ΝΑΤΟϊκού διοικητή, τα τουρκικά αεροσκάφη θα αποτελούσαν «τον φύλακα άγγελο» και «προστάτη» όλων των ελληνικών νησιών ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, όπως Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Αγ. Ευστράτιος, Ψαρά, Σάμος, Χίος, Ικαρία, Κάλυμνος, Κως, Ρόδος, Μεγίστη κ.ά.
Ελληνική αδράνεια
Ομως η ανακοίνωση του ΥΕΘΑ δεν κάνει καμία αναφορά στην κατάργηση του 6ου υποστρατηγείου του Εσκισεχίρ (που έπρεπε να έχει καταργηθεί από το 2006), με αποτέλεσμα να παραμένει ενεργή μία από τις αιτίες που θα δημιουργούν μόνιμα εθνικά προβλήματα στο Αιγαίο. Η μη κατάργηση του 6ου υποστρατηγείου μέχρι και σήμερα ανοίγει τον δρόμο σε συνδιαχείριση του Αιγαίου, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, με την Τουρκία. Η ελληνική αδράνεια στο θέμα της κατάργησης του 6ου CAOC του Εσκισεχίρ έχει ως αποτέλεσμα να μην αναβαθμίζεται το 7ο CAOC της Λάρισας και έτσι να μην έχει περιοχή ευθύνης αεροπορικής αστυνόμευσης (ΑΡΑ).
Ετσι, για το Αιγαίο (FIR Αθηνών) την ευθύνη την έχει αυτός που διαθέτει ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις για να φτάσει γρηγορότερα στο σημείο που απαιτείται. Δυστυχώς, όμως, η Τουρκία με το πέρασμα των ετών έχει διαμορφώσει ισχυρό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας και των κακών χειρισμών της: Η Τουρκία έχει πετύχει να θέσει εκτός ΝΑΤΟ τις αεροπορικές δυνάμεις της Λήμνου (αεροσκάφη αεράμυνας στο αεροδρόμιο και το στρατιωτικό ραντάρ), με το αναληθές αιτιολογικό ότι η Λήμνος... τελεί υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης. Πρόκειται για μια παλιά «αμαρτία» των ελληνικών κυβερνήσεων, που δεν διορθώθηκε ποτέ.
Ετσι, τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και ο ICAO αποδέχονται στην πράξη τη θέση της Τουρκίας και αντιμετωπίζουν τη Λήμνο ως αποστρατιωτικοποιημένη τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ όσο και στο πλαίσιο του ICAO για σκοπούς έρευνας και διάσωσης. Με βάση αυτή την αρνητική εξέλιξη, το 7ο CAOC της Λάρισας δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα αεροσκάφη της Λήμνου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για αεροπορική αστυνόμευση, με αποτέλεσμα το βορειοανατολικό Αιγαίο να παραμένει ακάλυπτο, αφού η πλησιέστερη ελληνική αεροπορική μονάδα για την περιοχή βρίσκεται στη Σκύρο. Αντιθέτως, η Τουρκία με τα αεροσκάφη της στα αεροδρόμια Badirma και Balikesir μπορεί να φτάσει στην περιοχή πολύ συντομότερα, με αποτέλεσμα να απαιτεί τον έλεγχο του Αιγαίου.
Το αεροδρόμιο της Λήμνου
Επιπροσθέτως, για ανεξήγητο μέχρι στιγμής διαχρονικό λόγο οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνούνται συστηματικά να ασχοληθούν με την περίπτωση της Λήμνου και να διορθώσουν τα κακώς κείμενα: Το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Λήμνου (ιδιοκτησίας ΥΕΘΑ) είναι... ανύπαρκτο διεθνώς, αφού η αρμόδια Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας καταχωρίζει το αεροδρόμιο της Λήμνου (προς τέρψη της Αγκυρας, φυσικά) μόνον ως πολιτικό αεροδρόμιο στο Εγχειρίδιο Αεροναυτικών Πληροφοριών (ΑΙΡ Greece) που διανέμεται σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Οι ενέργειες του υπουργείου Αμύνης με τις οποίες αποσύρθηκε το επίμαχο ΝΑΤΟϊκό σήμα και πάλι δεν επεκτάθηκαν στο αίτημα άμεσης εφαρμογής της νέας δομής του ΝΑΤΟ του 2003 και επομένως στην άμεση κατάργηση του 6ου CAOC του Εσκισεχίρ, που αποτελεί την αιτία του σημερινού προβλήματος. Ετσι το ΝΑΤΟ θα βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση, αφού θα είχε αναθέσει τον έλεγχο του μισού Αιγαίου σε ένα ανύπαρκτο CAOC, αυτό του Εσκισεχίρ. Επιπροσθέτως, η κυβέρνηση δεν τόλμησε και πάλι να απαιτήσει από το ΝΑΤΟ να δεχθεί τις δυνάμεις αεράμυνας της Λήμνου και ακόμα να ζητήσει να κατοχυρωθεί το αεροδρόμιο της Λήμνου ως στρατιωτικό. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση φρόντισε αυτή τη στιγμή να θεραπεύσει μόνο την αφορμή, αλλά όχι και την αιτία. Μοιάζει δηλαδή με ανειδίκευτο υδραυλικό, που ενώ στάζει η βρύση δεν την αλλάζει αλλά βάζει τον κουβά για να μαζεύει το νερό μέχρις ότου να ξαναπλημμυρίσει.
Υπάρχει όμως και μια άλλη... διαχρονική λεπτομέρεια ελληνικής αδράνειας, που επιτείνει την κατάσταση: μέχρι το 1992 το ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο της Λάρισας είχε ως περιοχή αεροπορικού ελέγχου το FIR Αθηνών (περιοχή έγκαιρης προειδοποίησης). Με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, το 1992 (DPC92), η περιοχή αυτή καταργήθηκε και αναγράφηκε ότι εντός 6 μηνών πρέπει να επανακαθοριστεί. Εχουν παρέλθει ήδη 18 χρόνια και ακόμα η περιοχή δεν έχει καθοριστεί ώστε να προστατεύονται τα ελληνικά νησιά σε ΝΑΤΟϊκό πλαίσιο...
Κύρα Αδάμ
Newstrap
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
Το ΝΑΤΟ προσπάθησε να "γκριζάρει" το Αιγαίο
Με παρέμβαση Ε.Βενιζέλου πήραν πίσω την απόφασή τους
Mε παρέμβαση στο ΝΑΤΟ του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Βενιζέλου, ο διοικητής του CCAIR Σμύρνης ανακάλεσε το απαράδεκτο έγγραφο με ημερομηνία 29 Μαρτίου 2010 με το περιεχόμενο του οποίου αφαιρούνταν στο νέο σχεδιασμό του ΝΑΤΟ ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου από το στρατηγείο της Λάρισας (CAOC-4), αλλά το χειρότερο όλων, είναι ότι μετέτρεπαν σε «γκρίζα ζώνη» ολόκληρο το Αιγαίο «μέχρι να αποσαφηνιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της κάθε χώρας»!
Η επιστολή αυτή εστάλη στο ΑΤΑ στη Λάρισα, αφού ο διοικητής του είναι και ταυτόχρονα διοικητής του CAOC-4. Mάλιστα ο Αμερικανός αξιωματούχος χαρακτήριζε το Αιγαίο ως «ουδέτερη» και «ευαίσθητη περιοχή»! Ακόμα στην επιστολή αναφερόταν ότι «Η Συμμαχία θα αποκτήσει πάλι εικόνα του Αιγαίου όταν επιλυθούν οι διαφορές και αποσαφηνιστεί ποια χώρα θα χαρακτηρίζει τα ίχνη στην περιοχή».
Τι θα σήμαινε αυτό αν δεν έπαιρνε πίσω τα έγγραφο ο Αμερικανός διοικητής της Σμύρνης; Η τουρκική Αεροπορία θα μπορούσε να «αλωνίζει» στο Αιγαίο και το ΝΑΤΟ να έχει το πολιτικό «άλλοθι» ότι δεν γνωρίζει τι γίνεται στο Αιγαίο. Δεν θα υπήρχαν επίσημες καταγραφές και βέβαια ουσιαστικά θα «ένιπταν τας χείρας τους» σε οτιδήποτε συνέβαινε, από «θερμό» επεισόδιο μέχρι τις καθημερινές επιθετικές συμπεριφορές της Άγκυρας.
Εκτός αυτών, σήμερα το CAOC-4 χαρακτηρίζει στο ΝΑΤΟ ως «άγνωστα» και «πιθανές ασύμμετρες απειλές» όλα τα τουρκικά μαχητικά που κινούνται στο FIR Αθηνών χωρίς προηγουμένως να έχουν καταθέσει σχέδιο πτήσης. Αυτό θα έπαυε να υφίσταται από την στιγμή που θα ίσχυε η νέα ρύθμιση.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία κλασική «παρενέργεια» των όσων συμβαίνουν εδώ και τριάντα χρόνια στο Αιγαίο: Η Άγκυρα έχει πετύχει να νομιμοποιήσει τις διεκδικήσεις της σε επίπεδο ΝΑΤΟ και να έχει θετική αποδοχή αυτών των θέσεων τουλάχιστον ως προς τον χαρακτηρισμό «αμφισβητούμενη περιοχή». Οπωσδήποτε η επιτυχία Βενιζέλου ήταν σημαντική, αλλά το θέμα είναι πολύ ευρύτερο και θέτει και πάλι επί τάπητος το κρίσιμο ζήτημα της γενικότερης αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας.
Η σχετική δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας για το θέμα έχει ως εξής:
«Το ζήτημα της νέας δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ εκκρεμεί από το 2007. Μία κρίσιμη πτυχή της νέας αυτής δομής αφορά τον αριθμό και την διοίκηση των αεροπορικών στρατηγείων (CCAIR) και υποστρατηγείων (CAOC). Στο πλαίσιο αυτό είχε δημιουργηθεί στους νατοϊκούς κύκλους η εντύπωση ότι η Ελλάδα είχε συμφωνήσει, το Φεβρουάριο του 2009, στην εναλλαγή Έλληνα και Τούρκου διοικητή και τον Μάϊο 2009 στην εναλλαγή Έλληνα και Τούρκου υποδιοικητή στο CAOC Λάρισας.
Μία τέτοια διευθέτηση δημιουργούσε προφανή ανισορροπία σε σχέση με τη στελέχωση του CCAIR Σμύρνης και την παρουσία Έλληνα ανώτατου αξιωματικού στο επιτελείο του. Επιπλέον, τέθηκαν, από τουρκικής πλευράς, κρίσιμα ζητήματα διασυνδεσιμότητας των ραντάρ μεταξύ των χωρών της περιοχής. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα- σύμφωνα με τις οδηγίες μου και σε συνεννόηση με το Υπουργείο Εξωτερικών- η Ελλάδα να ζητήσει να μην εφαρμοστεί η νέα δομή διοίκησης στην ευρύτερη περιοχή.
Συνεπώς, το CAOC Λάρισας παραμένει υπό την μόνιμη διοίκηση του Έλληνα αντιπτεράρχου- Αρχηγού της Τακτικής Αεροπορίας, χωρίς εναλλαγή με Τούρκο ανώτατο αξιωματικό και χωρίς νέες ρυθμίσεις ως προς τη διασυνδεσιμότητα των ραντάρ. Αυτά τα ζητήματα αντιμετωπίστηκαν στο επίπεδο των ανωτάτων οργάνων διοίκησης του ΝΑΤΟ και όχι στο χαμηλότερο επίπεδο του CCAIR Σμύρνης.
Ο διοικητής του CCAIR Σμύρνης, στις 29 Μαρτίου 2010, επισύναψε σε επιστολή του προς τους διοικητές των CAOC και τους Αρχηγούς των ΓΕΑ της περιοχής, τεχνικό έγγραφο που μπορούσε να δημιουργήσει παρεξηγήσεις ως προς το Αιγαίο.
Σύμφωνα με οδηγίες μου, ο Αρχηγός ΓΕΑ, σε συνεννόηση με τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, ζήτησε, με επιστολή του από τον διοικητή του CCAIR Σμύρνης, να ανακαλέσει το έγγραφό του αυτό, προς αποφυγή παρεξηγήσεων που θίγουν την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα της Ελλάδας.
Κατόπιν αυτού, ο διοικητής του CCAIR Σμύρνης, με νεότερο έγγραφο του, της 6ης Απριλίου 2010, που απευθύνεται σε όλους τους παραλήπτες του αρχικού εγγράφου του της 29ης Μαρτίου 2010, ανακάλεσε το αρχικό αυτό έγγραφο».
Πηγή: defencenet.gr
Mε παρέμβαση στο ΝΑΤΟ του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Βενιζέλου, ο διοικητής του CCAIR Σμύρνης ανακάλεσε το απαράδεκτο έγγραφο με ημερομηνία 29 Μαρτίου 2010 με το περιεχόμενο του οποίου αφαιρούνταν στο νέο σχεδιασμό του ΝΑΤΟ ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου από το στρατηγείο της Λάρισας (CAOC-4), αλλά το χειρότερο όλων, είναι ότι μετέτρεπαν σε «γκρίζα ζώνη» ολόκληρο το Αιγαίο «μέχρι να αποσαφηνιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της κάθε χώρας»!
Η επιστολή αυτή εστάλη στο ΑΤΑ στη Λάρισα, αφού ο διοικητής του είναι και ταυτόχρονα διοικητής του CAOC-4. Mάλιστα ο Αμερικανός αξιωματούχος χαρακτήριζε το Αιγαίο ως «ουδέτερη» και «ευαίσθητη περιοχή»! Ακόμα στην επιστολή αναφερόταν ότι «Η Συμμαχία θα αποκτήσει πάλι εικόνα του Αιγαίου όταν επιλυθούν οι διαφορές και αποσαφηνιστεί ποια χώρα θα χαρακτηρίζει τα ίχνη στην περιοχή».
Τι θα σήμαινε αυτό αν δεν έπαιρνε πίσω τα έγγραφο ο Αμερικανός διοικητής της Σμύρνης; Η τουρκική Αεροπορία θα μπορούσε να «αλωνίζει» στο Αιγαίο και το ΝΑΤΟ να έχει το πολιτικό «άλλοθι» ότι δεν γνωρίζει τι γίνεται στο Αιγαίο. Δεν θα υπήρχαν επίσημες καταγραφές και βέβαια ουσιαστικά θα «ένιπταν τας χείρας τους» σε οτιδήποτε συνέβαινε, από «θερμό» επεισόδιο μέχρι τις καθημερινές επιθετικές συμπεριφορές της Άγκυρας.
Εκτός αυτών, σήμερα το CAOC-4 χαρακτηρίζει στο ΝΑΤΟ ως «άγνωστα» και «πιθανές ασύμμετρες απειλές» όλα τα τουρκικά μαχητικά που κινούνται στο FIR Αθηνών χωρίς προηγουμένως να έχουν καταθέσει σχέδιο πτήσης. Αυτό θα έπαυε να υφίσταται από την στιγμή που θα ίσχυε η νέα ρύθμιση.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία κλασική «παρενέργεια» των όσων συμβαίνουν εδώ και τριάντα χρόνια στο Αιγαίο: Η Άγκυρα έχει πετύχει να νομιμοποιήσει τις διεκδικήσεις της σε επίπεδο ΝΑΤΟ και να έχει θετική αποδοχή αυτών των θέσεων τουλάχιστον ως προς τον χαρακτηρισμό «αμφισβητούμενη περιοχή». Οπωσδήποτε η επιτυχία Βενιζέλου ήταν σημαντική, αλλά το θέμα είναι πολύ ευρύτερο και θέτει και πάλι επί τάπητος το κρίσιμο ζήτημα της γενικότερης αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας.
Η σχετική δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας για το θέμα έχει ως εξής:
«Το ζήτημα της νέας δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ εκκρεμεί από το 2007. Μία κρίσιμη πτυχή της νέας αυτής δομής αφορά τον αριθμό και την διοίκηση των αεροπορικών στρατηγείων (CCAIR) και υποστρατηγείων (CAOC). Στο πλαίσιο αυτό είχε δημιουργηθεί στους νατοϊκούς κύκλους η εντύπωση ότι η Ελλάδα είχε συμφωνήσει, το Φεβρουάριο του 2009, στην εναλλαγή Έλληνα και Τούρκου διοικητή και τον Μάϊο 2009 στην εναλλαγή Έλληνα και Τούρκου υποδιοικητή στο CAOC Λάρισας.
Μία τέτοια διευθέτηση δημιουργούσε προφανή ανισορροπία σε σχέση με τη στελέχωση του CCAIR Σμύρνης και την παρουσία Έλληνα ανώτατου αξιωματικού στο επιτελείο του. Επιπλέον, τέθηκαν, από τουρκικής πλευράς, κρίσιμα ζητήματα διασυνδεσιμότητας των ραντάρ μεταξύ των χωρών της περιοχής. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα- σύμφωνα με τις οδηγίες μου και σε συνεννόηση με το Υπουργείο Εξωτερικών- η Ελλάδα να ζητήσει να μην εφαρμοστεί η νέα δομή διοίκησης στην ευρύτερη περιοχή.
Συνεπώς, το CAOC Λάρισας παραμένει υπό την μόνιμη διοίκηση του Έλληνα αντιπτεράρχου- Αρχηγού της Τακτικής Αεροπορίας, χωρίς εναλλαγή με Τούρκο ανώτατο αξιωματικό και χωρίς νέες ρυθμίσεις ως προς τη διασυνδεσιμότητα των ραντάρ. Αυτά τα ζητήματα αντιμετωπίστηκαν στο επίπεδο των ανωτάτων οργάνων διοίκησης του ΝΑΤΟ και όχι στο χαμηλότερο επίπεδο του CCAIR Σμύρνης.
Ο διοικητής του CCAIR Σμύρνης, στις 29 Μαρτίου 2010, επισύναψε σε επιστολή του προς τους διοικητές των CAOC και τους Αρχηγούς των ΓΕΑ της περιοχής, τεχνικό έγγραφο που μπορούσε να δημιουργήσει παρεξηγήσεις ως προς το Αιγαίο.
Σύμφωνα με οδηγίες μου, ο Αρχηγός ΓΕΑ, σε συνεννόηση με τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, ζήτησε, με επιστολή του από τον διοικητή του CCAIR Σμύρνης, να ανακαλέσει το έγγραφό του αυτό, προς αποφυγή παρεξηγήσεων που θίγουν την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα της Ελλάδας.
Κατόπιν αυτού, ο διοικητής του CCAIR Σμύρνης, με νεότερο έγγραφο του, της 6ης Απριλίου 2010, που απευθύνεται σε όλους τους παραλήπτες του αρχικού εγγράφου του της 29ης Μαρτίου 2010, ανακάλεσε το αρχικό αυτό έγγραφο».
Πηγή: defencenet.gr
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
Η Τουρκία σε ρόλο ελεύθερου καβαλάρη
«Η Δύση θα χάσει την Τουρκία;», αναρωτιόταν σε πρόσφατο άρθρο της η γαλλική Le Monde. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες αποστάσεις από την Ουάσιγκτον, όπως έδειξε και η οξύτατη αντίδραση του Ερντογάν για το Αρμενικό. Οπως είναι γνωστό, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Βουλής υιοθέτησε με οριακή πλειοψηφία (23-22) τον χαρακτηρισμό της σφαγής 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων από τον οθωμανικό στρατό στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως «γενοκτονίας». Απαντώντας δυναμικά, ο Ερντογάν ανακάλεσε στην Αγκυρα τον πρεσβευτή του και δήλωσε ότι δεν θα τον στείλει πίσω στην Ουάσιγκτον αν η κυβέρνηση Ομπάμα δεν εγγυηθεί ότι η εν λόγω πρόταση δεν θα φτάσει ποτέ στην ολομέλεια του Σώματος.
Το πρόβλημα είναι, βέβαια, πολύ ευρύτερο. Πριν από ένα χρόνο, η αμερικανική Wall Street Journal δημοσίευε άρθρο υπό τον εύγλωττο τίτλο: «Είναι ακόμη η Τουρκία σύμμαχος της Δύσης»; Ακολουθούσε ένας πραγματικός λίβελλος: «Ο Ερντογάν δηλώνει ότι "ο Αλλάχ θα τιμωρήσει το Ισραήλ" για τον πόλεμο της Γάζας, ο Ερντογάν ανοίγει το περίφημο Μπλε Τζαμί για να προσευχηθεί ο Αχμεντινετζάντ, ο Ερντογάν λέει στη σύνοδο των Αράβων, στο Χαρτούμ, ότι "η Δύση επικαλείται την τρομοκρατία για να ΜΑΣ πουλήσει όπλα", ο Ερντογάν κλείνει συμφωνίες ενεργειακής συνεργασίας με τη Μόσχα, από την οποία προμηθεύεται το 66% του φυσικού αερίου». Εν ολίγοις, αν έχεις τέτοιους συμμάχους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αυξανόμενη ψυχρότητα μεταξύ Τουρκίας και Αμερικής είναι πραγματικό γεγονός, που τροφοδοτήθηκε κυρίως από τον πόλεμο στο Ιράκ και τη δημιουργία ντε φάκτο ανεξάρτητης κουρδικής οντότητας. Ωστόσο, καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει συμφέρον να αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν σε πραγματική ρήξη. Αλλωστε, με το να αποκτά η Τουρκία περισσότερους βαθμούς ελευθερίας έναντι των ΗΠΑ, διευκολύνεται να παίζει τον ρόλο του μεσολαβητή με καθεστώτα που δεν μπορεί, σ’ αυτή τη φάση, να επηρεάσει άμεσα η Ουάσιγκτον - Ιράν, Χαμάς, Σουδάν κ.ά.
Πάντως, στο επίπεδο της κοινής γνώμης, οι αλλαγές είναι όντως θεαματικές. Σύμφωνα με τη Le Monde, μόλις το 35% των Τούρκων θεωρεί το ΝΑΤΟ αναγκαίο για την εθνική ασφάλεια (το 2004 ήταν 53%), ενώ το 43% επιθυμεί να δρα αυτόνομα στη διεθνή σκηνή η χώρα τους και το 65% πιστεύει ότι η Τουρκία δεν θα μπει ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Το πρόβλημα είναι, βέβαια, πολύ ευρύτερο. Πριν από ένα χρόνο, η αμερικανική Wall Street Journal δημοσίευε άρθρο υπό τον εύγλωττο τίτλο: «Είναι ακόμη η Τουρκία σύμμαχος της Δύσης»; Ακολουθούσε ένας πραγματικός λίβελλος: «Ο Ερντογάν δηλώνει ότι "ο Αλλάχ θα τιμωρήσει το Ισραήλ" για τον πόλεμο της Γάζας, ο Ερντογάν ανοίγει το περίφημο Μπλε Τζαμί για να προσευχηθεί ο Αχμεντινετζάντ, ο Ερντογάν λέει στη σύνοδο των Αράβων, στο Χαρτούμ, ότι "η Δύση επικαλείται την τρομοκρατία για να ΜΑΣ πουλήσει όπλα", ο Ερντογάν κλείνει συμφωνίες ενεργειακής συνεργασίας με τη Μόσχα, από την οποία προμηθεύεται το 66% του φυσικού αερίου». Εν ολίγοις, αν έχεις τέτοιους συμμάχους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αυξανόμενη ψυχρότητα μεταξύ Τουρκίας και Αμερικής είναι πραγματικό γεγονός, που τροφοδοτήθηκε κυρίως από τον πόλεμο στο Ιράκ και τη δημιουργία ντε φάκτο ανεξάρτητης κουρδικής οντότητας. Ωστόσο, καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει συμφέρον να αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν σε πραγματική ρήξη. Αλλωστε, με το να αποκτά η Τουρκία περισσότερους βαθμούς ελευθερίας έναντι των ΗΠΑ, διευκολύνεται να παίζει τον ρόλο του μεσολαβητή με καθεστώτα που δεν μπορεί, σ’ αυτή τη φάση, να επηρεάσει άμεσα η Ουάσιγκτον - Ιράν, Χαμάς, Σουδάν κ.ά.
Πάντως, στο επίπεδο της κοινής γνώμης, οι αλλαγές είναι όντως θεαματικές. Σύμφωνα με τη Le Monde, μόλις το 35% των Τούρκων θεωρεί το ΝΑΤΟ αναγκαίο για την εθνική ασφάλεια (το 2004 ήταν 53%), ενώ το 43% επιθυμεί να δρα αυτόνομα στη διεθνή σκηνή η χώρα τους και το 65% πιστεύει ότι η Τουρκία δεν θα μπει ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
