"Τουρκική" υφαλοκρηπίδα σε... Ρόδο-Κρήτη-Καστελόριζο, "βλέπει" η Αγκυρα σε έγγραφό της στον ΟΗΕ

Λίγα 24ωρα πριν ο Αχμέτ Νταβούτογλου μεταβεί στην Ελλάδα, αποκαλύπτεται ότι η Τουρκία επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αιγαίο και ειδικότερα στο θέμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Θέμα που έχει άμεση σχέση με την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που πιθανότατα υπάρχουν στην περιοχή.

Κύπρος: 20 Ιουλίου 1974

Και μάθε πως όχι τα κλαριά να μας κόψεις,
όχι τα σπίτια που μας έκαψες,
μόνο πέτρα πάνω στην πέτρα να μη μείνει,
δεν προσκυνούμε.

Τι τα δέντρα μας αν τα κόψεις και τα κάψεις
η γη μένει δική μας και τα ματακάνει.
Μόνον ένας Έλληνας να μείνει
- μόνος ένας σ’ αυτή την Ελλάδα την ολόκληρη -
πάντα θα πολεμούμε. Και μην ελπίζεις
πως τη γη μας θα την κάμεις δική σου.
Βγάλτο απ’ το νου σου.

Αχμέτ Μετέ: Αυτοί που μας αποκαλούσαν φτωχούς, ανακατεύουν τα σκουπίδια

Η συνέντευξη του Αχμέτ Μετέ στον συνεργάτη της εφημερίδας Κουτλού Εσεντεμίρ δημοσιεύεται στις εσωτερικές σελίδες και στο κείμενο αναφέρεται ότι η Ελλάδα που αντιμετωπίζει βαριά οικονομική κρίση, έγινε τον τελευταίο καιρό ο πιο σοβαρός πονοκέφαλος παρασύροντας μαζί της και την ΕΕ. Στην γείτονα που χάραξε την μοίρα της υπέρ της ΕΕ με τις εκλογές που έγιναν την περασμένη εβδομάδα, έχει παραπάνω από 150.000 «τούρκους» της Δυτικής Θράκης οι οποίοι αποτελούν ένα μέρος αυτών που πήραν το μερίδιό τους από την κρίση. Οι «τούρκοι» της Δυτικής Θράκης παράλληλα βιώνουν όλες τις αρνητικές επιπτώσεις του να είναι μειονότητα. Επίσης και η Τουρκία, η μητέρα πατρίδα, παίρνει και αυτή από κάθε εξέλιξη αυτό που αναλογεί στο μερίδιό της. 

Θεσσαλονίκη: Με το σύνθημα Τούρκοι Μογγόλοι δολοφόνοι "υποδέχθηκαν" οι Κύπριοι φοιτητές τον Μπαχτσελί

 Μια χούφτα Κυπρίων, σε ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη εναντιώθηκε στην επίσκεψη του αρχηγού των Γκρίζων Λύκων στην Ελλάδα.

Ο αλβανικός εθνικισμός και ο νεοοθωμανισμός απλώνονται στα Βαλκάνια

Η πολιτική αστάθεια, λόγω της εθνοτικής ανομοιογένειας των πληθυσμών των Κρατών,  είναι το βασικό χαρακτηριστικό της Βαλκανικής χερσονήσου.  Τα Βαλκάνια βρίσκονται σε μια επικίνδυνη μεταβατική περίοδο. Ωστόσο, η  γεωστρατηγική αξία της Βαλκανικής παραμένει ιδιαίτερα υψηλή, κυρίως επειδή αποτελεί διαμετακομιστικό κόμβο μεταφοράς ενέργειας (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) από τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία στη Δυτική Ευρώπη. Ακριβώς λόγω  των διαπλεκόμενων στρατηγικών συμφερόντων ισχυρών κρατών (ΗΠΑ, Ρωσία, Ε.Ε., Τουρκία)  και προκειμένου να εξασφαλίσουν επιρροή στη νέα Βαλκανική πραγματικότητα,  τα εθνομειονοτικά πάθη και η θρησκευτική μισαλλοδοξία των κατοίκων της Βαλκανικής, αναζωπυρώνονται επικίνδυνα.

Η Τουρκία προωθεί την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ

Η προώθηση της ένταξης των Σκοπίων, Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Μαυροβουνίου και Γεωργίας στο ΝΑΤΟ ενόψει της Συνόδου Κορυφής στο Σικάγο (20-21 Μαΐου) αποτελεί προτεραιότητα της Τουρκίας, σύμφωνα με  ρεπορτάζ της  Hurriyet Daily News.

Θέλει να "καταπιεί" το Καστελόριζο η Τουρκία

Πρωτοφανές και άκρως προκλητικό, ακόμη και για όσους είναι συνηθισμένοι να αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους τις τουρκικές υπερβολές, είναι το νέο σχέδιο της Άγκυρας.

Τούρκοι και ΝΑΤΟ "μοίρασαν" το Αιγαίο

Ο ανώτατος διοικητής των Αεροπορικών Δυνάμεων της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ (CCA) με έδρα τη Σμύρνη της Τουρκίας εξέδωσε την προηγούμενη εβδομάδα ένα απαράδεκτο σήμα με το οποίο παραχωρούσε το μισό Αιγαίο στο 6ο υποστρατηγείο του Εσκισεχίρ (6CAOC) ως περιοχή ευθύνης του για αεροπορική αστυνόμευση (ΑΡΑ). Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Αμύνης υπήρξε ελληνική αντίδραση, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί το σήμα αυτό. Ομως η ελληνική αντίδραση θεράπευσε μόνον την αφορμή και όχι τα αίτια, βάσει των οποίων εκδόθηκε το απαράδεκτο σήμα με συνέπεια να υπάρχει ανά πάσα στιγμή ο κίνδυνος για τα χειρότερα.

Τον Ιούνιο του 2003 στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ αποφασίστηκε η μετεγκατάσταση του ΝΑΤΟϊκού αεροπορικού στρατηγείου από τη Νάπολη της Ιταλίας στη Σμύρνη, με αμερικανό διοικητή και τούρκο υποδιοικητή. Στην απόφαση αυτή υπήρχε ο απαράβατος όρος εντός τριών ετών, δηλαδή μέχρι το 2006, να καταργηθεί και το 6ο υποστρατηγείο του Εσκισεχίρ (6ο CAOC) και να αναβαθμιστεί το 7ο της Λάρισας, το οποίο με τις ελληνικές αεροπορικές δυνάμεις (9 ραντάρ αεροσκάφη αναχαίτισης) που έχει παραχωρήσει η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, θα αναλάμβανε την αεροπορική αστυνόμευση ολόκληρης της νοτιοανατολικής περιοχής του ΝΑΤΟ. 

Ομως, λόγω της αδράνειας και των ελληνικών κυβερνήσεων, το 6ο υποστρατηγείο του Εσκισεχίρ όχι μόνον δεν καταργήθηκε μέχρι το 2006, αλλά σήμερα, το 2010, ανατέθηκαν από τον ΝΑΤΟϊκό διοικητή αρμοδιότητες αεροπορικού ελέγχου και αστυνόμευσης σε περιοχή που εκτείνεται μέχρι τη μέση του Αιγαίου (βλ. χάρτη). Με άλλα λόγια, σύμφωνα με το απαράδεκτο σήμα του ΝΑΤΟϊκού διοικητή, τα τουρκικά αεροσκάφη θα αποτελούσαν «τον φύλακα άγγελο» και «προστάτη» όλων των ελληνικών νησιών ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, όπως Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Αγ. Ευστράτιος, Ψαρά, Σάμος, Χίος, Ικαρία, Κάλυμνος, Κως, Ρόδος, Μεγίστη κ.ά.

Ελληνική αδράνεια
 
Ομως η ανακοίνωση του ΥΕΘΑ δεν κάνει καμία αναφορά στην κατάργηση του 6ου υποστρατηγείου του Εσκισεχίρ (που έπρεπε να έχει καταργηθεί από το 2006), με αποτέλεσμα να παραμένει ενεργή μία από τις αιτίες που θα δημιουργούν μόνιμα εθνικά προβλήματα στο Αιγαίο. Η μη κατάργηση του 6ου υποστρατηγείου μέχρι και σήμερα ανοίγει τον δρόμο σε συνδιαχείριση του Αιγαίου, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, με την Τουρκία. Η ελληνική αδράνεια στο θέμα της κατάργησης του 6ου CAOC του Εσκισεχίρ έχει ως αποτέλεσμα να μην αναβαθμίζεται το 7ο CAOC της Λάρισας και έτσι να μην έχει περιοχή ευθύνης αεροπορικής αστυνόμευσης (ΑΡΑ).  

Ετσι, για το Αιγαίο (FIR Αθηνών) την ευθύνη την έχει αυτός που διαθέτει ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις για να φτάσει γρηγορότερα στο σημείο που απαιτείται. Δυστυχώς, όμως, η Τουρκία με το πέρασμα των ετών έχει διαμορφώσει ισχυρό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας και των κακών χειρισμών της: Η Τουρκία έχει πετύχει να θέσει εκτός ΝΑΤΟ τις αεροπορικές δυνάμεις της Λήμνου (αεροσκάφη αεράμυνας στο αεροδρόμιο και το στρατιωτικό ραντάρ), με το αναληθές αιτιολογικό ότι η Λήμνος... τελεί υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης. Πρόκειται για μια παλιά «αμαρτία» των ελληνικών κυβερνήσεων, που δεν διορθώθηκε ποτέ. 

Ετσι, τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και ο ICAO αποδέχονται στην πράξη τη θέση της Τουρκίας και αντιμετωπίζουν τη Λήμνο ως αποστρατιωτικοποιημένη τόσο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ όσο και στο πλαίσιο του ICAO για σκοπούς έρευνας και διάσωσης. Με βάση αυτή την αρνητική εξέλιξη, το 7ο CAOC της Λάρισας δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα αεροσκάφη της Λήμνου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για αεροπορική αστυνόμευση, με αποτέλεσμα το βορειοανατολικό Αιγαίο να παραμένει ακάλυπτο, αφού η πλησιέστερη ελληνική αεροπορική μονάδα για την περιοχή βρίσκεται στη Σκύρο. Αντιθέτως, η Τουρκία με τα αεροσκάφη της στα αεροδρόμια Badirma και Balikesir μπορεί να φτάσει στην περιοχή πολύ συντομότερα, με αποτέλεσμα να απαιτεί τον έλεγχο του Αιγαίου.

Το αεροδρόμιο της Λήμνου
 
Επιπροσθέτως, για ανεξήγητο μέχρι στιγμής διαχρονικό λόγο οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνούνται συστηματικά να ασχοληθούν με την περίπτωση της Λήμνου και να διορθώσουν τα κακώς κείμενα: Το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Λήμνου (ιδιοκτησίας ΥΕΘΑ) είναι... ανύπαρκτο διεθνώς, αφού η αρμόδια Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας καταχωρίζει το αεροδρόμιο της Λήμνου (προς τέρψη της Αγκυρας, φυσικά) μόνον ως πολιτικό αεροδρόμιο στο Εγχειρίδιο Αεροναυτικών Πληροφοριών (ΑΙΡ Greece) που διανέμεται σε όλες τις χώρες του κόσμου. 

Οι ενέργειες του υπουργείου Αμύνης με τις οποίες αποσύρθηκε το επίμαχο ΝΑΤΟϊκό σήμα και πάλι δεν επεκτάθηκαν στο αίτημα άμεσης εφαρμογής της νέας δομής του ΝΑΤΟ του 2003 και επομένως στην άμεση κατάργηση του 6ου CAOC του Εσκισεχίρ, που αποτελεί την αιτία του σημερινού προβλήματος. Ετσι το ΝΑΤΟ θα βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση, αφού θα είχε αναθέσει τον έλεγχο του μισού Αιγαίου σε ένα ανύπαρκτο CAOC, αυτό του Εσκισεχίρ. Επιπροσθέτως, η κυβέρνηση δεν τόλμησε και πάλι να απαιτήσει από το ΝΑΤΟ να δεχθεί τις δυνάμεις αεράμυνας της Λήμνου και ακόμα να ζητήσει να κατοχυρωθεί το αεροδρόμιο της Λήμνου ως στρατιωτικό. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση φρόντισε αυτή τη στιγμή να θεραπεύσει μόνο την αφορμή, αλλά όχι και την αιτία. Μοιάζει δηλαδή με ανειδίκευτο υδραυλικό, που ενώ στάζει η βρύση δεν την αλλάζει αλλά βάζει τον κουβά για να μαζεύει το νερό μέχρις ότου να ξαναπλημμυρίσει.
 
Υπάρχει όμως και μια άλλη... διαχρονική λεπτομέρεια ελληνικής αδράνειας, που επιτείνει την κατάσταση: μέχρι το 1992 το ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο της Λάρισας είχε ως περιοχή αεροπορικού ελέγχου το FIR Αθηνών (περιοχή έγκαιρης προειδοποίησης). Με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, το 1992 (DPC92), η περιοχή αυτή καταργήθηκε και αναγράφηκε ότι εντός 6 μηνών πρέπει να επανακαθοριστεί. Εχουν παρέλθει ήδη 18 χρόνια και ακόμα η περιοχή δεν έχει καθοριστεί ώστε να προστατεύονται τα ελληνικά νησιά σε ΝΑΤΟϊκό πλαίσιο...

 Κύρα Αδάμ

 Newstrap

Το ΑΚΡ και η ίδρυση της «Προεδρίας των Τούρκων του Εξωτερικού»

Νόμος περί ίδρυσης «Προεδρίας των Τούρκων του Εξωτερικού» ψηφίστηκε πρόσφατα από την τουρκική Εθνοσυνέλευση. Η νομοθετική αυτή εξέλιξη συνδέεται άμεσα τόσο με τις βραχυπρόθεσμες επιδιώξεις της ισλαμικής κυβέρνησης όσο και με τους μακροπρόθεσμους διεθνείς στόχους της Άγκυρας.

Ο νέος αυτός θεσμός είναι άμεσο αποτέλεσμα των εσωτερικών πολιτικών συγκυριών και στοχεύει να συντονίσει τις επαφές και τη δράση της Άγκυρας με τους πολίτες της και τις τουρκογενείς κοινότητες του εξωτερικού.

Η Προεδρία θα υπόκειται απευθείας στον έλεγχο του τούρκου πρωθυπουργού και θα είναι επιφορτισμένη αφενός με την επίλυση ζητημάτων που αφορούν τούρκους πολίτες που διαβιούν στο εξωτερικό, και αφετέρου με την ανάπτυξη των κοινωνικών, πολιτιστικών και οικονομικών σχέσεων της χώρας με τους τουρκογενείς πληθυσμούς της Κεντρικής Ασίας, του Καυκάσου και των Βαλκανίων.

Στις αποκλειστικές αρμοδιότητες της Προεδρίας περιέρχονται κυρίως τα θέματα που αφορούν την εκπαίδευση των ξένων σπουδαστών, που προέρχονται ως επί το πλείστον από τις τουρκικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας και φοιτούν στη χώρα στο πλαίσιο διμερών μορφωτικών συμφωνιών. Για την επιτυχή ολοκλήρωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η Προεδρία θα είναι επίσης αρμόδια για τον συντονισμό με τους εμπλεκόμενους φορείς.

Όσον αφορά την οργάνωση του θεσμού, προβλέπεται ο πρόεδρος να περιστοιχίζεται από τρεις αντιπροέδρους και τρεις συμβούλους και να έχει στην υπηρεσία του προσωπικό που θα ξεπερνά τα 100 άτομα. Οι σημαντικότερες μονάδες της Προεδρίας θα είναι η Διεύθυνση Πολιτών Εξωτερικού, η Διεύθυνση Πολιτιστικών και Κοινωνικών Σχέσεων, η Διεύθυνση Ξένων Φοιτητών και η Διεύθυνση Ανάπτυξης Στρατηγικών. Η Προεδρία θα χαίρει ακόμη των υπηρεσιών μιας σειράς συμβουλευτικών επιτροπών, όπως αυτή των Πολιτών του Εξωτερικού ή εκείνες για την αξιολόγηση του συντονισμού των πολιτιστικών και κοινωνικών σχέσεων και την αξιολόγηση των ξένων φοιτητών. Ακόμη, κατόπιν πρότασης του προέδρου και έγκρισης του πρωθυπουργού, θα είναι σε θέση να συστήνει ειδικές επιτροπές έρευνας που άπτονται των θεμάτων της αρμοδιότητάς της. Τέλος, δύναται να ανοίξει γραφεία «συντονισμού» όπου αυτή το θεωρεί αναγκαίο, ενώ οι αγορές ακινήτων, υπηρεσιών κ.λπ. για την αντιμετώπιση των αναγκών της στο εξωτερικό δεν θα υπάγονται στους κανονισμούς περί διεθνών διαγωνισμών.

Η ίδρυση της Προεδρίας ενσαρκώνει τα οράματα των παντουρκικών στοιχείων της γείτονας για στενή συνεργασία της «μητέρας πατρίδας» με τις τουρκογενείς κοινότητες. Προς αυτήν την κατεύθυνση βαίνουν τουλάχιστον οι δηλώσεις του εκπρόσωπου του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) Σενόλ Μπαλ, ο οποίος δήλωσε ότι, μολονότι το νομοσχέδιο ήρθε καθυστερημένα στην Εθνοσυνέλευση, το περιεχόμενό του προκάλεσε ρίγη συγκίνησης στο κόμμα του. Εντύπωση προκάλεσε ακόμη η δήλωσή του σχετικά με τις προθέσεις του κόμματός του για τις προοπτικές του νέου θεσμού. Ο Μπαλ δήλωσε συγκεκριμένα ότι όταν το ΜΗΡ έρθει στην εξουσία, από τα πρώτα πράγματα που θα κάνει είναι να αναβαθμίσει την Προεδρία σε υπουργείο. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι τα θέματα της «διασποράς» και των κοινωνικών και πολιτιστικών σχέσεων με τις τουρκογενείς ομάδες είχαν πάψει να υπάγονται στην αρμοδιότητα του υπουργείου Εξωτερικών εδώ και αρκετό καιρό και είχαν περιέλθει στην αρμοδιότητα υπουργών Επικρατείας, γνωστών για το «ενδιαφέρον» τους για τον «τουρκικό κόσμο».

Η κίνηση του ισλαμικού κυβερνώντος κόμματος να φέρει στην Ολομέλεια νομοσχέδιο σχετικό με την ίδρυση της εν λόγω Προεδρίας συνδέεται άμεσα με την εξαιρετικά τεταμένη εσωτερική πολιτική συγκυρία, λόγω κυρίως των διώξεων εις βάρος υψηλόβαθμων στρατιωτικών, η οποία ευνοεί παραχωρήσεις προς τους ακροδεξιούς κύκλους. Πέραν της οποιασδήποτε συνεργασίας που ενδέχεται να προκύψει μεταξύ ισλαμιστών και ακροδεξιών εντός της Εθνοσυνέλευσης, θα πρέπει να υπολογίζει κανείς και την αγωνία στην οποία έχουν αρχίσει να περιέρχονται στελέχη της κυβερνητικής παράταξης αναφορικά με τις κοινοβουλευτικές εκλογές που άρχισαν να φαίνονται στον ορίζοντα. Εξάλλου, είναι κοινό μυστικό ότι οι ψηφοφόροι του ΜΗΡ και των μικρότερων ακροδεξιών κομμάτων αποτελούν εν δυνάμει ψηφοφόρους του ισλαμικού κόμματος ΑΚΡ.

Η ψήφιση του νομοσχεδίου σχετίζεται ακόμη με τους διεθνείς στόχους της Άγκυρας, τους οποίους ο ισλαμιστής πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται διατεθειμένος να εξυπηρετήσει στο έπακρο. Η ίδρυση της Προεδρίας θα επισπεύσει την πλήρη θέση υπό έλεγχο των τουρκικών κοινοτήτων που διαβιούν κυρίως στο δυτικό ημισφαίριο, και τη χρησιμοποίησή τους προς όφελος της Άγκυρας. Στο θέμα αυτό ο Ερντογάν είχε την ευκαιρία να εκφράσει τις πραγματικές προθέσεις του σε συγκέντρωση όλων των τούρκων ηγετών του εξωτερικού που είχε διοργανώσει η Άγκυρα τον περασμένο Φλεβάρη. Ο ισλαμιστής πρωθυπουργός, απευθυνόμενος προς τους τούρκους της «διασποράς», είχε επαναλάβει για πολλοστή φορά το γνωστό «πολιτογραφηθείτε στις χώρες όπου διαβιώνετε για να δραστηριοποιηθείτε στην εσωτερική πολιτική σκηνή αυτών των χωρών (προς όφελος της Τουρκίας)».

Η ίδρυση του νέου αυτού θεσμού αποτελεί σημαντικό ολίσθημα της ισλαμικής κυβέρνησης ΑΚΡ, η οποία προβάλλεται κατά καιρούς ως φιλοδυτική, προς την υπερεθνικιστική ιδεολογία. Εξάλλου, η εξέλιξη αυτή συμβάλλει στην ανατροπή της όλης φημολογίας περί της απουσίας ουσιαστικού ενδιαφέροντος στην τουρκική εξωτερική πολιτική για τους τούρκους και τουρκογενείς του εξωτερικού, μιας και τώρα έχει θεσπιστεί και επίσημα πλέον ίδρυμα αρμόδιο για τις σχέσεις με τον τουρκικό κόσμο. Η εν λόγω Προεδρία έρχεται να προστεθεί στους ήδη υφιστάμενους φορείς που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας, και ενδέχεται με τη δράση της να μας απασχολήσει εκ νέου στο άμεσο μέλλον.

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος

Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ = ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΔΥΟ ΛΑΩΝ

Έχει επικρατήσει στη συνείδηση του λαού η ιδέα πως θα αποφασίσει αυτός για τη λύση που του ετοιμάζουν, αν θα την αποδεχτεί ή όχι. Κάτω από τον ίσκιο αυτής της πλάνης ο λαός επαναπαύεται  Ακόμα και αυτοί που καταφέρονται εναντίον της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας,  είναι ήσυχοι στο βάθος της συνείδησης τους πως στο τέλος ο λαός θα πει ΟΧΙ σε όλα αυτά τα σχέδια και έτσι δεν θα μπορέσουν να περάσουν. Κάνουν λάθος, μεγάλο λάθος. Διότι η παγίδα κρύβεται στη διαδικασία που θα οδηγήσει προς την αποδοχή ή όχι της όποιας λύσης. Και η διαδικασία αυτή περνά μέσα από το ΔΙΠΛΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. 

Εδώ βρίσκεται η παγίδα, έλληνες αδελφοί. Σε μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης της οποίας ο λαός, ο κυπριακός λαός, που αποτελείται κατά διεθνή αποδοχή, από ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους, θα χωριστεί ξαφνικά σε ΔΥΟ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ τα οποία σώματα θα ψηφίσουν εάν αποδέχονται ή όχι ένα σύνταγμα. Ανεξάρτητα λοιπόν από την απάντηση που θα δώσουν αυτά τα δύο εκλογικά σώματα την ίδια στιγμή θα κατοχυρωθεί ο διαχωρισμός του «κυπριακού λαού» σε ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ.

Το σύνταγμα της κυπριακής δημοκρατίας,  μας έχει επιβληθεί εκ των άνω  όμως δεν προέκυψε μέσα από δύο εκλογικά σώματα  Για αυτό το λόγο η κρίση του 1963 δεν συνεπαγόταν την κατάλυση της κυπριακής δημοκρατίας. Στη περίπτωση όμως που το σύνταγμα θα προέρχεται από δύο εκλογικά σώματα, τότε σε συνθήκες κρίσης δεν θα μπορεί να έχει ισχύ το σύνταγμα με την απόσχιση του ενός  διότι θα είναι γέννημα διπλής λαϊκής βούλησης. Συνεπώς το σύνταγμα αυτό θα καταρρεύσει και ο ελληνισμός της Κύπρου θα βρεθεί μετέωρος,  χωρίς κρατική υπόσταση, χωρίς στρατό, εγκαταλελειμμένος σε μια «συνιστώσα επαρχία» στην οποία θα δρουν ανεμπόδιστα τα τουρκικά πλήθη που θα έχουν συρρεύσει από πριν εκ Τουρκίας.

Έλληνες, τότε θα ζήσετε αυτά που έζησαν οι έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης και της Ιωνίας, της Ίμβρου και της Τενέδου και όσοι διασωθείτε θα διηγείστε τα παθήματα σας στη ξενιτιά  και θα κλαίτε.

Ξυπνάτε επιτέλους από το λήθαργο σας. Αντισταθείτε στην υποχώρηση και τη παράδοση της Κύπρου στους τούρκους.

Πείτε τουλάχιστον ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΠΛΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Αυτό και μόνο θα είναι μεγάλη προσφορά στη πατρίδα. Αν είστε ανίκανοι να διεκδικήσετε περισσότερα από αυτούς που διαφεντεύουν  τη τιμή και το μέλλον σας,  τουλάχιστον φωνάξτε τους:

ΕΝΑΣ ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΩΜΑ.


ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Η απειλή γεωστρατηγικής χρεοκοπίας της Ελλάδας - Ποιοι θέλουν να "σβήσουμε" ως δύναμη και ποιοι όχι

Με γεωπολιτική/γεωστρατηγική «πτώχευση» απειλείται άμεσα η χώρα ως αποτέλεσμα της άθλιας πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης που επιφύλασσε στην Ελλάδα η ελίτ που κατέχει την διαχείρισή της. Η Γιουγκοσλαβία - στην καλύτερη περίπτωση η Βουλγαρία - είναι ορισμένα από τα παραδείγματα χωρών που «έδυσαν» γεωστρατηγικά γιατί δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τον σχεδιασμό που υπήρχε σε βάρος τους. Από τα οικονομικά προβλήματα μπορείς να ξεφύγεις (ειδικά όταν δεν είναι στον βαθμό που περιγράφονται, τραγικά). Από την "γεωστρατηγική πτώχευση", ποτέ...

Πρακτικά ζούμε την «Ώρα Μηδέν» της μεταπολεμικής Ελλάδας: Μία διακριβωμένη συνολική χρεοκοπία του συστήματος, δηλαδή της πολιτικής και οικονομικής ελίτ που κυβερνούσε την χώρα από το 1944 μέχρι σήμερα  (με εξαίρεση της επτάχρονη δικτατορία 1967-74), ένα διαρκές πολιτοκοοικονομικό έγκλημα σε βάρος της Ελλάδας που μας οδηγεί σε καταστάσεις για τις οποίες ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστούν είναι η προβολή της πατριωτικής συνείδησης του καθενός, η αντίληψη του καθενός μας για τον ρόλο του ως Έλληνα στην Ιστορία.

Όσοι μιλούν για «χρεοκοπία» της χώρας και για απώλεια της εθνικής κυριαρχίας παίζουν, ηθελημένα ή άθελά τους, το παιχνίδι των ξένων συμφερόντων που μοναδικός στόχος τους είναι η εξουδετέρωση της Ελλάδας από το στρατηγικό παίγνιο των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.

Στην καλύτερη η  «βουλγαροποίησή» της, στην χειρότερη η «γιουγκοσλαβοποήσή της»: Η άλλοτε «Πρωσσία των Βαλκανίων», η πανίσχυρη Βουλγαρία της εποχής του Συμφώνου της Βαρσοβίας, σήμερα έχει εξαφανιστεί από τον γεωπολιτικό χάρτη. Ουσιαστικά χωρίς ένοπλες δυνάμεις, με την μισή βιομηχανία από αυτή που είχε πριν από 20 χρόνια, με απώλεια πληθυσμού 30% μέσα σε 20 χρόνια, με το μουσουλμανικό στοιχείο να στηρίζει ή να αποσταθεροποιεί κυβερνήσεις, ανάλογα με τις επιθυμίες της Άγκυρας.

Τα κράτη καμιά φορά προσωρινά χρεοκοπούν οικονομικά. Όχι συνολικά. Χρεωκοπούν όμως μόνιμα γεωστρατηγικά-γεωπολιτικά και αυτό είναι που πρέπει να αποφύγουμε πάση θυσία. Η Αργεντινή, η Ισλανδία, η Ουγγαρία, η Ουκρανία, ακόμα και η Τουρκία και πολλές άλλες χώρες έχουν χρεωκοπήσει πρακτικά σε οικονομικό επίπεδο. Η σχέση Τουρκίας και ΔΝΤ είναι μόνιμη εδώ και πολλά χρόνια. Αλλά η χώρα αντί να υποχωρεί έχει ισχυροποιηθεί γεωπολιτικά.

Η Σοβιετική Ένωση χρεοκόπησε όχι σε οικονομικό επίπεδο, αλλά σε γεωστρατηγικό, το ίδιο ακριβώς και η πρώην Γιουγκοσλαβία. Από την οικονομική χρεοκοπία διασώζεσαι, από την γεωστρατηγική,  ποτέ! Και η Γερμανία αυτή την στιγμή ακολουθεί έναντι της Ελλάδος συνταγή πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο που δίνει το μέτρο των κρίσιμων στιγμών, αλλά και εκδικείται την απληστία της εγχώριας οικονομικής ελίτ, είναι η στάση των ελληνικών τραπεζών απέναντι στο ενδεχόμενο της προσφυγής της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο: Ο απόλυτος πανικός!

Οι ελληνικές τράπεζες, οι οποίες ευθύνονται στο μεγαλύτερο μέρος τους για την διαμόρφωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα σήμερα, δίνουν αγώνα χαρακωμάτων για να ξεφύγουν από το ΔΝΤ, αλλά φαίνεται ότι είναι μάλλον αργά: Πιθανότατα θα ζητηθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος να αναλάβει την διοίκηση και τον πλήρη έλεγχο των τραπεζών, όπως έγινε και στην Ουγγαρία, το μοντέλο χρηματοδότησης της οποίας επιλέγεται για να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα.

Σε ότι αφορά την πολιτική ηγεσία, ουδείς μπορει να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου που ανέλαβε τις τύχες της χώρας τον Οκτώβριο έχει πετύχει στην αποστολή της. Αν μετά από έξι μήνες διακυβέρνησης το μόνο που πετυχαίνει μία κυβέρνηση κράτους-μέλους της ευρωζώνης, είναι να οδηγήσει την χώρα στο ΔΝΤ (έστω και σε «μικτή» λύση με διμερείς συμφωνίες χρηματοδότης με άλλα μέλη της ευρωζώνης), τότε δεν έχει πετύχει την αποστολή της: Όλα δείχνουν ότι το πρώτο μετεκλογικό τρίμηνο της ευφορίας, χάθηκαν όλα.

Αλλά ακόμα και τώρα, την ύστατη στιγμή γίνονται τεράστια λάθη: Ο, κατά τεκμήριο σοβαρός, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Λουκάς Παπαδήμος, εξέφρασε την κάθετη αντίρρησή του στην κυβέρνηση για τις «βλακείες που λέγονται για πιστόλια πάνω στο τραπέζι και τις φανφάρες περί ΔΝΤ».

Έτσι αναγκάστηκε ο Γιώργος Παπανδρέου την Παρασκευή να πάρει πίσω όσα έλεγε περί ΔΝΤ, αλλά μάλλον είναι αργά. Γενικά στην ΕΚΤ, κανείς δεν θέλει το ΔΝΤ, για έναν απλό λόγο: Είσοδος του ΔΝΤ στην ευρωζώνη σημαίνει αποτυχία της ευρωζώνης. Αυτό θα πιέσει το ευρώ (κάτι που επιθυμεί διακαώς η Γερμανία άσχετα με τις δημόσιες δηλώσεις Μέρκελ, Σόϊμπλε κλπ).

Κι εδώ αρχίζει το γεωπολιτικό παιχνίδι: Η Γερμανία σύρει την Ευρώπη σε μία συμπεριφορά έναντι της Ελλάδος, όπως έπραξε και το 1990-1991 με την πρώην Γιουγκοσλαβία. Η Γαλλία, όπως και τότε διαφωνεί, αλλά δεν μπορεί να επιβάλλει την θέση της. Η Ρωσία είναι κάθετα αντίθετη στην πίεση που ασκείται στην Ελλάδα. Ανησυχεί ότι η αποδυνάμωση της Ελλάδας θα ισχυροποιήσει την Τουρκία στο Αιγαίο, αλλά και σε άλλες περιοχές ρωσικού ενδιαφέροντος.

Οι ΗΠΑ παρακολουθούν χωρίς να έχουν συγκεκριμένη στρατηγική. Το πλήγμα που δέχθηκαν οι ΗΠΑ με την οικονομική κρίση του 2008-2009 είναι τόσο βαρύ που το «θηρίο» ακόμα δεν έχει σταθεί στα πόδια του. Σε άλλες εποχές το «Ζήτω η Ελλάς» που ανέκραξε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα θα είχε σεισμικά, θετικά, αποτελέσματα σε όλους τους τομείς. Τώρα ακούστηκε περισσότερο σαν γραφική κορώνα Ελληνοαμερικανού συνταξιούχου γερουσιαστή σε συγκέντρωση επαρχιωτών ομογενών.

Σε σύσκεψη που έγινε στις αρχές Φεβρουαρίου στην Μόσχα, εν αναμονή της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού, συζητήθηκε σε υψηλό επίπεδο η πολιτική της Ρωσίας έναντι της Ελλάδος, αλλά και συνολικά στην περιοχή αυτή. Υπήρξαν τεκμηριωμένες εκτιμήσεις ότι «Η Ελλάδα καταρρέει» και όταν λέμε «καταρρέει» δεν εννοούσαν οικονομικά, αλλά γεωστρατηγικά. Αυτές οι εκτιμήσεις ακολουθήθηκαν από σενάρια όπως η απόκτηση του ελέγχου του Α. Αιγαίου από την Τουρκία και η γεωστρατηγική εξουδετέρωση της Ελλάδας. Η απόκτηση του ελέγχου του Α.Αιγαίου από την Τουρκία θα σήμαινε ότι «Ο έλεγχος των Στενών από την Άγκυρα θα επεκταθεί μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο».

Οι συγκεκριμένες διαπιστώσεις ήταν αρκετές για να καμφθούν οι αντιρρήσεις εκείνων των κύκλων της Μόσχας που ήθελαν το «πάγωμα» των ελληνορωσικων σχέσεων με αφορμή της αναβλητική συμεριφορά των δύο τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων στο θέμα των αγωγών και της διακρατικής συμφωνίας για τα BMP-3HEL.

Είναι γεγονός ότι υπάρχουν ισχυροί κύκλοι στη Μόσχα που ευνοούν αρνητικές συμπεριφορές προς την Ελλάδα θεωρώντας την χώρα «αδύναμο κρίκο». Η ρωσική πολιτική σχολή είναι καθαρά «ψυχρή» και πραγματιστική σε αντίθεση π.χ. με την αμερικανική που πολλές φορές κατά την ιστορική διαδρομή αποδείχθηκε ότι επηρεαζόταν από «συναισθηματικούς» παράγοντες.

Αποκαλύπτουμε ότι τέθηκε στις αρχές Μαρτίου ακόμα και θέμα ματαίωσης από ρωσικής πλευράς της επίσκεψης του Έλληνα υπουργού Εθνικής Άμυνας στην Μόσχα στις 29-31/03/2010, λόγω «μη ικανοποιητικής εξέλιξης βάσει των υποσχέσεων που δόθηκαν για το πρόγραμμα του BMP-3HEL» του οποίου η διαπραγμάτευση κοντεύει να κλείσει τριετία!

Με προσωπική απόφαση του Β. Πούτιν η επίσκεψη τελικά θα πραγματοποιηθεί, όπως και με προσωπική του απόφαση εκδόθηκε η πρωτοφανής ανακοίνωση της Παρασκευής που χαρακτηρίζεται η Ελλάδα «Βασικός οικονομικός και εμπορικός εταίρος της Ρωσίας». Στην Μόσχα κρίθηκε ότι θα έπρεπε άμεσα να υπάρξει ένα αντίβαρο στην γερμανική στάση που απειλεί και στην περίπτωση της Ελλάδας τα πάγια συμφέροντα της Ρωσίας, όπως συνέβη το 1991 και με την πρώην Γιουγκοσλαβία.

Οι Ρώσοι δεν είναι αρνητικοί για το ΔΝΤ, για τον λόγο ότι το χρηματοδοτούν και έχουν ισχυρό λόγο στις αποφάσεις του.

Την ίδια θέση με αυτή της Ρωσίας έχει και η Γαλλία. Για την κυβέρνηση Σαρκοζί Ελλάδα και Κύπρος είναι τα μοναδικά αναχώματα σε μία Τουρκία που εκτινάσσεται σαν ελαττήριο.

Σε αυτή την ιστορική συγκυρία, κατά έναν παράξενο τρόπο, μία χώρα με την οποία μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 δεν είχαμε ούτε διπλωματικές σχέσεις, λόγω μιάς "ανίερης" "συμπαράταξης" συντηρητικών νεοορθόδοξων κύκλων και αριστεράς, αυτή η χώρα, το Ισραήλ, σε αυτή την στιγμή του μείζονος γεωστρατηγικού κινδύνου για την Ελλάδα, έχει συμπήξει μία στενή συμμαχία με την Αθήνα. Για λόγους καθαρού κρατικού συμφέροντος του, το Τελ Αβίβ, στηρίζει την Ελλάδα με διάφορους τρόπους...

Το ζήτημα λοιπόν είναι κατά πόσον η χώρα μέσα σε κλίμα οικονομικής χρεοκοπίας θα μπορέσει να αποφύγει την γεωστρατηγική χρεοκοπία. Από τα όσα συμβαίνουν στο Αιγαίο τον τελευταίο μήνα, φαίνεται ότι η Άγκυρα εκτιμά ότι τώρα είναι η ώρα να προωθήσει τις επιδιώξεις της.

Εντελώς ψυχρά, μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχει καταλληλότερη στιγμή από το 1974  και μετά για την Τουρκία από την σημερινή. Απλώς περιμένουν τα χειροτερεύσουν τα πράγματα. Για την ώρα η ελληνική στρατιωτική ισχύς δεν τους επιτρέπει να έχουν την «σιγουριά» που θα ήθελαν στην επίτευξη των στόχων τους. Θα περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία...

Θα τους την δώσουμε;

Πηγή: defenenet.gr

Η Τουρκία σε ρόλο ελεύθερου καβαλάρη

«Η Δύση θα χάσει την Τουρκία;», αναρωτιόταν σε πρόσφατο άρθρο της η γαλλική Le Monde. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες αποστάσεις από την Ουάσιγκτον, όπως έδειξε και η οξύτατη αντίδραση του Ερντογάν για το Αρμενικό. Οπως είναι γνωστό, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Βουλής υιοθέτησε με οριακή πλειοψηφία (23-22) τον χαρακτηρισμό της σφαγής 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων από τον οθωμανικό στρατό στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως «γενοκτονίας». Απαντώντας δυναμικά, ο Ερντογάν ανακάλεσε στην Αγκυρα τον πρεσβευτή του και δήλωσε ότι δεν θα τον στείλει πίσω στην Ουάσιγκτον αν η κυβέρνηση Ομπάμα δεν εγγυηθεί ότι η εν λόγω πρόταση δεν θα φτάσει ποτέ στην ολομέλεια του Σώματος.

Το πρόβλημα είναι, βέβαια, πολύ ευρύτερο. Πριν από ένα χρόνο, η αμερικανική Wall Street Journal δημοσίευε άρθρο υπό τον εύγλωττο τίτλο: «Είναι ακόμη η Τουρκία σύμμαχος της Δύσης»; Ακολουθούσε ένας πραγματικός λίβελλος: «Ο Ερντογάν δηλώνει ότι "ο Αλλάχ θα τιμωρήσει το Ισραήλ" για τον πόλεμο της Γάζας, ο Ερντογάν ανοίγει το περίφημο Μπλε Τζαμί για να προσευχηθεί ο Αχμεντινετζάντ, ο Ερντογάν λέει στη σύνοδο των Αράβων, στο Χαρτούμ, ότι "η Δύση επικαλείται την τρομοκρατία για να ΜΑΣ πουλήσει όπλα", ο Ερντογάν κλείνει συμφωνίες ενεργειακής συνεργασίας με τη Μόσχα, από την οποία προμηθεύεται το 66% του φυσικού αερίου». Εν ολίγοις, αν έχεις τέτοιους συμμάχους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αυξανόμενη ψυχρότητα μεταξύ Τουρκίας και Αμερικής είναι πραγματικό γεγονός, που τροφοδοτήθηκε κυρίως από τον πόλεμο στο Ιράκ και τη δημιουργία ντε φάκτο ανεξάρτητης κουρδικής οντότητας. Ωστόσο, καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει συμφέρον να αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν σε πραγματική ρήξη. Αλλωστε, με το να αποκτά η Τουρκία περισσότερους βαθμούς ελευθερίας έναντι των ΗΠΑ, διευκολύνεται να παίζει τον ρόλο του μεσολαβητή με καθεστώτα που δεν μπορεί, σ’ αυτή τη φάση, να επηρεάσει άμεσα η Ουάσιγκτον - Ιράν, Χαμάς, Σουδάν κ.ά.

Πάντως, στο επίπεδο της κοινής γνώμης, οι αλλαγές είναι όντως θεαματικές. Σύμφωνα με τη Le Monde, μόλις το 35% των Τούρκων θεωρεί το ΝΑΤΟ αναγκαίο για την εθνική ασφάλεια (το 2004 ήταν 53%), ενώ το 43% επιθυμεί να δρα αυτόνομα στη διεθνή σκηνή η χώρα τους και το 65% πιστεύει ότι η Τουρκία δεν θα μπει ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η Τουρκία ετοιμάζει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στην Μεσόγειο και η Ελλάδα κοιμάται

Η Τουρκία είναι έτοιμη να δημιουργήσει μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στην Μεσόγειο όπως έκανε και στην Μαύρη Θάλασσα αγνοώντας την Διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα προηγούμενο και να αποκόψει την Ελλάδα από την Κύπρο.

Τα τελευταία δυο χρόνια οι Τούρκοι προσπαθούν να δημοσιεύσουν, όποτε τους δοθεί η ευκαιρία, έναν εντελώς απαράδεκτο χάρτη χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το Δίκαιο της Θάλασσας. Όπως φαίνεται από τον παρακάτω χάρτη, δείχνουν ότι η Κύπρος αποτελείται από δύο κράτη και η αποκαλούμενη «νότιος» Κύπρος έχει μια περιορισμένη ΑΟΖ. Επιπλέον αρνούνται να δώσουν δικαιώματα ΑΟΖ στην Κρήτη και στα Δωδεκάνησα και με αυτή την οριοθέτηση παριστάνουν ότι έχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο!

Η τραγωδία έγκειται στο γεγονός ότι έχουν πλησιάσει τους Αιγυπτίους που φαίνεται ότι αποδέχονται μια τέτοια οριοθέτηση που δεν δίνει δικαιώματα ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά Καστελόριζο και Στρογγύλη και έτσι παριστάνουν ότι η ΑΟΖ της Αιγύπτου συνορεύει με την ΑΟΖ της Τουρκίας. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Ο παρακάτω χάρτης δείχνει ξεκάθαρα την οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς το μεγάλο πρόβλημα της Τουρκίας και το λόγο που δεν επιθυμεί καμία διαπραγμάτευση με την Ελλάδα σχετικά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ στο Αιγαίο Πέλαγος. Από τον ίδιο χάρτη διαπιστώνουμε επίσης τη μεγάλη ζημιά που κάνει το Καστελόριζο στην Τουρκία, αγκάθι πραγματικό για τα πονηρά της σχέδια στην Μεσόγειο. Τέλος, ο χάρτης δείχνει την ΑΟΖ της Κύπρου και της Αιγύπτου όπου ξεκάθαρα φαίνεται ότι η Τουρκία δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. 

Για να καταλάβουμε καλύτερα το πρόβλημα της Τουρκίας πρέπει να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στην ιστορία του Δίκαιου της Θάλασσας. Η Τουρκία και η Βενεζουέλα είναι δύο κράτη που δεν υπέγραψαν την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας το 1982 και αρνούνται μέχρι σήμερα να προσχωρήσουν σ’ αυτήν. Το πρόβλημά τους είναι παρόμοιο γιατί και τα δύο κράτη έχουν μπροστά στις ακτές τους νησιά που δεν τους ανήκουν. Ο παρακάτω χάρτης δείχνει ξεκάθαρα το πρόβλημα της Βενεζουέλας γιατί η ύπαρξη νησιών απέναντι από τις ακτές της, της δίνει μια πολύ περιορισμένη ΑΟΖ. 

Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα της Τουρκίας γατί έχει μια πολύ περιορισμένη ΑΟΖ στο Αιγαίο Πέλαγος μια και απέναντι από τις ακτές της υπάρχουν ελληνικά νησιά που διαθέτουν δικοί τους ΑΟΖ όπως ορίζει το άρθρο 121 της Συνθήκης του Δίκαιου της Θάλασσας.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έκανε ένα τραγικό λάθος όταν αποφάσισε να αρχίσει συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών των δυο κρατών. Το τραγικό λάθος έγκειται στο γεγονός ότι η Ελλάδα άρχισε τις συνομιλίες της με την Αίγυπτο χωρίς να πάρει κάποια ρητή και σαφή διαβεβαίωση από αυτήν ότι θα δοθούν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο. Τώρα που οι συνομιλίες έχουν προχωρήσει φαίνεται ότι οι Αιγύπτιοι δεν θέλουν να δώσουν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο και αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα στη ελληνική πλευρά.

Τα πράγματα βέβαια έγιναν χειρότερα όταν οι Αιγύπτιοι ενημέρωσαν την ελληνική πλευρά ότι θα αρχίσουν συνομιλίες για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τη Τουρκία τη στιγμή που η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία! Η Αίγυπτος θα μπορούσε να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Καστελόριζου. Ο νοών νοήτω.

Η Αίγυπτος ενημέρωσε την ελληνική πλευρά ότι θα είχε συνομιλίες μαζί της στο Κάιρο στις 20 Ιουνίου του 2009 και αμέσως μετά στις 22 Ιουνίου 2009 με τη τουρκική πλευρά! Η Ελλάδα αντί να προβεί σε έντονη διαμαρτυρία για αυτή την αιγυπτιακή θέση, που παραβιάζει ξεκάθαρα το Δίκαιο της Θάλασσας, πήγε στη συνάντηση στις 20 Ιουνίου γνωρίζοντας ότι δυο μέρες αργότερα Αιγύπτιοι και Τούρκοι θα καθόντουσαν στο ίδιο τραπέζι. Η σημερινή κυβέρνηση φαίνεται να μην έχει ασχοληθεί καθόλου με αυτό το θέμα και δεν έχει αναλάβει καμία πρωτοβουλία ζητώντας δυο απλά πράγματα από του Αιγύπτιους. Πρώτον, να μη κάνουν κάποια συμφωνία με την Τουρκία και δεύτερον, να κάνουν οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ελλάδα με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας που και αυτοί έχουν υπογράψει.

Πριν μερικά χρόνια η κυπριακή πλευρά προσέγγισε την ελληνική κυβέρνηση και της ζήτησε να προχωρήσουν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών, αλλά δυστυχώς η Ελλάδα δεν άδραξε μια τόσο μεγάλη ευκαιρία που θα δημιουργούσε και ένα προηγούμενο όχι μόνο για το Καστελόριζο αλλά και θα δημιουργούσε μόνιμα θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!

Η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να οριοθετήσει την δική της ΑΟΖ με αυτή της Κύπρου δεν αποτελεί μόνο πράξη δειλίας αλλά και μεγάλης απερισκεψίας. Εύχεται κανείς η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να διορθώσει σύντομα αυτό το λάθος και ταυτόχρονα να ζητήσει την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για αυτή την οριοθέτηση δυο κρατών-μελών της. Η ΕΕ πρέπει επιτέλους να προστατέψει τα συμφέροντά της στην περιοχή, γιατί μια οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Τουρκία μειώνει το μέγεθος της ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Μεσόγειο. Εάν η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν πραγματοποιήσει άμεσα οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Κύπρο και να προκαταλάβει την παράνομη Τουρκική ΑΟΖ στην Μεσόγειο, τότε η Ελλάδα θα υποστεί μια μεγάλη ήττα.

Θεόδωρος Κ. Καρυώτης, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Πηγή